پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اصول اصلی در عرفان حلقه، مبحث اتصال است، محمد علی طاهری مدعی است در عالم یک موجود به نام «شبکه شعور کیهانی» وجود دارد و همه انسان‌ها باید برای رسیدن به کمال یا درمان بیماری‌ها با این موجود ارتباط بگیرند. طاهری اسم ارتباط را اتصال می‌نامد.

 تعریف اتصال (ارتباط) در منظر عرفان حلقه: «منظور از اتصال در مکتب عرفان کیهانی حلقه، برقراری نوعی «ارتباط» است که هیچ تعریف دقیقی ندارد، زیرا در دنیای بی‌ابزاری انجام می‌گیرد و ما فقط می‌توانیم آثار آن را مورد بررسی قرار دهیم و نه خود اتصال را. جهت بهره‌برداری از بخش عملی مکتب «عرفان کیهانی حلقه»، نیاز به ایجاد «اتصال» به «حلقه‌های متعدد» شبکه شعور کیهانی است. این «اتصال‌ها» اصل جدایی‌ناپذیر این مکتب عرفانی است.

 برای قرار گرفتن در اتصال (ارتباط) کافیست که شخص متصل شونده چشم خود را ببندد و «شاهد» شود. به این معنا که به‌عنوان یک محقق، نظاره‌گر چارچوب وجود خود باشد و در حین نظاره هیچ‌گونه قضاوت و تعبیر و تفسیری نداشته باشد (تعبیر و تفسیر، پس از اتصال) و تنها اتفاقاتی که در این چارچوب می‌افتد را زیر نظر بگیرد. اتفاقاتی از قبیل دریافت علائم در بخش‌هایی از بدن، عبور جریان، گرم و سرد شدن، تیر کشیدن، ضربان، گزگز، دیدن رنگ، نور و...

  هریک از موارد فوق از علائم اسکن می‌باشد. وضعیت و جهت قرار گرفتن شخص (نشسته، ایستاده، خوابیده) هیچ‌گونه تاثیری در برقراری «اتصال (ارتباط)» ندارد. هنگام برقراری «اتصال (ارتباط)»، نیازی به تمرکز، تخیل، تصور، تجسم، ذکر، مانترا، نماد، تلقین، سعی، کوشش، تلاش، اراده و... نیست. لازم به ذکر است که «بستن چشم» هنگام برقراری «اتصال (ارتباط)» الزامی نبوده و نقشی در برقرار شدن یا برقرار نشدن «اتصال (ارتباط)» ندارد و تنها به این دلیل توصیه می‌شود که وقتی چشم‌ها باز هستند، معمولاً حواس افراد متوجه محیط اطراف و اتفاقات پیرامون بوده و ممکن است متوجه برقراری «اتصال (ارتباط)» و اسکن آن نشوند و «بستن چشم کمک می‌کند که متصل‌شونده بتواند حواس خود را معطوف به چارچوب وجود خود سازد. بنابراین باز یا بسته بودن چشم، به انتخاب خود افراد است. عدم احساس اسکن و «اتصال (ارتباط)»، لزوماً به معنای برقرار نشدن ارتباط نیست. این امر دلایل مشخصی دارد که با ادامه و پیگیری ارتباط برطرف می‌شود. [1]

 در ابتدای ورود به عرفان حلقه به افراد گفته می‌شود که راه درک شبکه شعور کیهانی خیلی ساده است، شما اجازه دهید که یک مستر (فردی که دوره‌های عرفان حلقه را گذرانده واسطه ارتباط (اتصال) با این موجود بشود، سپس افراد وقتی اجازه می‌دهند که این مستر آن‌ها را با شبکه شعور متصل کند، معمولاً یک دریافت‌هائی از حضور یک موجود سوم پیدا می‌کنند. شواهد نشان می‌دهد که این اتصال به شبکه شعور کیهانی همان شاکتی‌پات در هندوئیسم است. شاکتی‌پات یعنی انتقال مستقیم انرژی روحانی. شاکتی‌پات انتقال مستقیم انرژی معنوی از گورو (مراد) به شاگرد (مرید) است. انتقال این انرژیِ روحانی می‌تواند از طریق دارشان (Darshan، برکت یافتن از حضور یک استاد) و ست‌سنگ (Satsang، شرکت در گردهمایی‌های معنوی) نیز صورت بگیرد.

  همین موضوع را دقیقاً در عرفان حلقه شاهد هستیم. شبکه شعور کیهانی (انرژی روحانی) توسط مستر (مراد) به افراد خواهان ارتباط با شبکه (مرید) منتقل می‌شوند. اتصال جمعی هم نوعی دیگر از شاکتی‌پات در عرفان حلقه است.

 حالا نکته مهم این است که شاکتی‌پات هندوئیسم (به‌ویژه یوگا) گوروها(مراد) اجنه را وارد بدن دیگران می‌کنند. در عرفان حلقه نیز شواهد بیان می‌کنند همین موضوع در جریان است. [2] اجنه با تغییر اسم و متناسب با فرهنگ ایران، همان شاکتی‌پات هندی را انجام می‌دهند. باید یک تحقیق و بررسی علمی و دقیق انجام شود که چرا این نحوه از ارتباط موضوعیت دارد؟ و کیفیت ارتباط و چگونگی استفاده اجنه از افراد در این موضوع چیست؟

 پی‌نوشت:

 [1]. سایت آکادمی طاهری (سایت رسمی محمد علی طاهری)، تیتر مطلب: توضیح نحوه برقراری ارتباط (اتصال)، 8 / 11/ 1401

 [2]. سایت ادیان نت، نیروهای شیطانی در عرفان حلقه  https://www.adyannet.com/fa/news/1157