آیا وجود روایات جعلی دلیل برای انکار حجیت حدیث است؟
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «علی اکبر حکمی زاده» یکی از بزرگان جریان قرآنیون است که ابتدا طلبه و ساکن قم بود؛ اما در ادامه منحرف شده و از سلک روحانیت خارج شد و کتاب اسرار هزار ساله را نوشت که امام خمینی رحمةاللهعلیه در مقابل و برای دفاع از اسلام و پاسخ به این کتاب و شبهات دیگر منحرفین، کتاب کشف الاسرار را نوشتند.
حکمی زاده قائل به دیدگاه قرآن بسندگی در دین است؛ طبق نظر او، قرآن تنها منبع قابل استفاده در استنباط معارف و احکام دینی است و برای تمام مسائل و امور دینی، فقط باید از قرآن بهرهگیری کرد. وی در کتاب خود با عنوان «اسرار هزار ساله دین» دیدگاه قرآن بسندگی و انکار حجیت احادیث را تبیین کرده و حجیت تمام احادیث را منکر شده است؛ از جمله دلایلی که وی برای اثبات مدعای خود (قرآنبسندگی) ارائه داده، وجود روایات جعلی در کتب حدیثی است. حکمی زاده میگوید: «میدانیم بسیاری از این احادیث (که در کتب حدیثی ذکر شده است) از احادیث ساختگی است».[1]
در نقد این ادعای حکمی زاده باید گفت: وی ادعا کرده بسیاری از احادیث جعلی است، اما یک نمونه حدیث جعلی نیز ذکر نکرده و برای مشاهده نمونه گفته است که به کتب درایه مراجعه شود!!! این درحالی است که بسیاری از علما و بزرگان حدیث، منکر وجود حدیث ضعیف و جعلی نیستند و به جای اینکه منکر حجیت کلی احادیث شوند، سعی در نقد این تعداد محدود احادیث جعلی دارند.[2] چون هیچ عاقلی، برای وجود مقدار کمی از روایات جعلی در یک کتاب، کل آن کتاب حدیثی را کنار نمیگذارد.
همچنین باید گفت که روایات شیعه در چندین مرحله توسط ائمه معصوم علیهمالسلام و راویان و محدثان پایش شده و اکثر احادیث جعلی از منابع معتبر حدیثی شیعه، حذف شده است؛ به عنوان مثال، یونس بن عبدالرحمن با عرضه کتابهاى حدیثى به امام رضاعلیهالسلام و با شیوههایى که از ایشان آموخته بود، به پایش احادیث میپرداخت.[3] بنابراین بر فرض وجود روایات جعلی در کتب حدیثی معتبر، تعداد آن بسیار اندک است.
پینوشت:
[1]. حکمی زاده، علی اکبر، اسرار هزار ساله، ص54.
[2]. محمدی ریشهری، محمد، درآمدی بر تفسیر جامع روایی، ص165-167.
[3]. جمعی از استادان دانشکده علوم حدیث، آشنایی با حدیث، ص54.
افزودن نظر جدید