انحراف انجمن حجتیه در فهم روایات مهدویت

  • 1402/03/21 - 13:43
از شایع‌ترین سخنان و اعتقادات انجمن حجتیه این است که باید ظلم و فساد زیاد شود تا امام زمان (عج) ظهور کند و به این بهانه، هیچ مبارزه‌ای با ظلم و فساد ندارند. در پاسخ باید گفت: با دقت در روايات و سایر اخبار روشن مى‌گردد كه زياد شدن تباهى، فساد و ظلم از نشانه‌هاى ظهور به شمار مى‌آيد، نه زمينه، شرط و سبب ظهور.
انجمن حجتیه برای مهار اقدامات انقلابی

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ انجمن حجتیه از مشهور‌ترین گروه‌ها و جریان‌هایی است که مطابق آنچه در اساسنامه‌اش آمده است، مأموریت و وظیفه اصلی‌ خود را تبیین و ترویج فرهنگ انتظار معرفی کرده  است؛ اما از شایع‌ترین انتقاداتی که همواره نسبت به انجمن مطرح بوده، این است که آنان بنا بر آنچه در برخی از روایات آمده است، معتقد بودند باید ظلم و فساد زیاد شود تا امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) ظهور کند و به همین خاطر، نه‌تنها هیچ مبارزه‌ای با ظلم و فساد نداشتند، بلکه گاه به‌خاطر مبنای عقیدتی خویش، به ترویج فساد یاری هم رسانده‌اند.[1] این گروه معتقدند برای تحقق انقلاب حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) باید بسترها و زیرساخت‌های منفی در جامعه مثل تبهکاری و ظلم و ستم‌ها شیوع پیدا کند.[2]

در نقد این عقاید باطل باید گفت با ژرف‌انديشى در این روايات و سایر اخبار، روشن مى‌گردد كه زياد شدن تباهى و ظلم از نشانه‌هاى ظهور به شمار مى‌آيد، نه زمينه، شرط و سبب ظهور، بلکه فساد علامت ظهور است؛ یعنی در زمان ظهور وضع دنیا چنین خواهد بود و در چنین وضعی امام ظهور خواهد کرد. افزون بر این، مگر هم‌ اکنون زمین پر از ظلم و فساد نیست؟ بنابراين گسترش فساد و تباهى، هيچ نقشى در اصل ظهور ندارد تا آرمان تشكيل حكومت عدل‌گستر حضرت مهدى (عجل‌الله‌فرجه)، با آن قوام و تحقق پيدا كند؛ بلكه وجود اين ظلم و فسادها، همگان را از نزديكى ظهور يا وقوع آن آگاه مى‌كند و اين روايات، صرفاً وضعيت زمان ظهور حضرت را توصيف مى‌كنند.

همچنین می‌توان گفت اين‌گونه روايات، حاكى از كثرت ظلم و فساد هستند، نه كثرت و فراوانى ظالمان و فاسدان؛ چه‌ بسا تعداد كمى ظالم و فاسد در زمين وجود داشته باشند، ولى چنان ظلم و فسادى به پا كنند كه سراسر جهان را فرا گيرد. بنابراين در اين روايات، فراوانى ظلم و فساد ذکر شده است، نه پرشمار بودن ظالمان و فاسدان و اين مطلب منافاتى با تلاش انسان‌ها و مؤمنين در ايجاد حركات اصلاحى و حكومت عدل و مخالفت با فساد ندارد.
از همه اینها گذشته، ما باید موقعیّت خود را در زمینه انقلاب امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) مشخّص کنیم. بدیهى است اگر ما به گسترش فساد کمک کنیم، از کسانى خواهیم بود که انقلاب حضرت مهدى (عجل‌الله‌فرجه) براى درهم کوبیدن آنها صورت مى‌گیرد و اگر درصدد اصلاح جامعه باشیم، از کسانى خواهیم بود که در ارتش انقلابى حضرت مهدى (عجل‌الله‌فرجه) همکارى مى‌کنند. بنابراین، به فرض اینکه با کمک کردن به توسعه فساد، ظهور حضرت مهدى (عجل‌الله‌فرجه) را به پیش بیندازیم، وضع خود را به‌طور قطع به خطر انداخته‌ایم، مگر نه این است که حضرت مهدى (عجل‌الله‌فرجه) براى کوتاه کردن دست فاسدان و برچیدن بساط ظلم و فساد قیام مى‌کند؛ ما چگونه مى‌توانیم با گسترش فساد از انقلاب او بهره‌مند شویم؟

شهید مرتضی مطهری (رحمةالله‌علیه) با اشاره به دو نوع انتظار در جامعه می‌فرماید: «انتظار فرج و آرزو و امید و دل‌بستن به آینده دو گونه است: انتظارى که سازنده و نگهدارنده است؛ تعهدآور است؛ نیروآفرین و تحرک‏‌بخش است؛ به گونه‏‌اى است که مى‏‌تواند نوعى عبادت و حق‏‌پرستى شمرده شود و انتظارى که گناه است؛ ویرانگر است؛ اسارت‌‌بخش است؛ فلج‏‌کننده است و نوعى «اباحی‌گرى» باید محسوب می‌شود. این دو نوع انتظار فرج، معلول دو نوع برداشت از ظهور عظیم مهدى موعود (عجل‌الله‌فرجه) است.»[3]

حضرت امام خمینی (رحمةالله‌علیه) که از مخالفان شاخص انجمن حجتیه بود، در نقد این دیدگاه انجمن می‌فرماید: «یک دسته‌ای می‌گفتند که خوب! باید عالَم پر از معصیت بشود تا حضرت بیاید. ما باید نهی از منکر نکنیم. امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کاری می‌خواهند بکنند. گناهان زیاد بشود که فرج نزدیک بشود. یک دسته از این بالاتر بودند و می‌گفتند: باید دامن زد به گناهان؛ دعوت کرد مردم را به گناه، تا دنیا پر از جور و ظلم شود، حضرت تشریف بیاورند. این هم یک دسته‌ای بودند که البته در بین این دسته، منحرف‌هایی هم بودند؛ اشخاص ساده‌لوح هم بودند؛ منحرف‌هایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می‌زدند.»[4]

در نتیجه باید گفت که شرط ظهور امام زمان (عجل‌الله‌فرجه)، هرگز منحصر به گسترش فساد در اجتماع انسانى نیست؛ بلکه هرگاه مردم جهان از نظر رشد فکرى و کمالات روحى به حدى برسند که بتوانند ارزش وجود امام را درک کنند و شایسته رهبرى او گردند، در این صورت امام (عجل‌الله‌فرجه) بدون هیچ قید و شرطى ظهور کرده و از پس پرده غیبت بیرون مى‌آید.

پی‌نوشت:
[1]. سایت تبیان، «جریان‌شناسی انجمن حجتیه»، 15 مراد 1389.
[2]. سید ضیاء‌الدین علیانسب و سلیمان علوی نیک، جریان‌شناسی انجمن حجتیه، ص55، زلال کوثر، چاپ اول، 1385.
[3]. مرتضى مطهرى، قيام و انقلاب امام مهدى (عج)، ص57 ـ 58.
[4]. امام خمینی (ره)، صحیفه امام، ج21، ص17.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.