پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکى از وقایعی که پس از ظهور امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) اتفاق می‌افتد و نور امید و نشاط را در دل‌های منتظران شعله‌ور می‌کند، بحث شکوفایی علم در دوران ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) است؛ در این زمینه در برخی از روایات معتبر آمده است که: «تمام دانش، بیست و هفت حرف است، تمام آنچه پیامبران تاكنون بیان كرده‌اند، دو حرف از آن است و مردم بیش از این مقدار را از كلّ علم نمی‌دانند؛ وقتی قائم ما قیام كند، بیست و پنج حرف دیگرش را آشكار می‌سازد و میان مردم می‌پراكند تا با ضمیمه آن دو حرف، ‌بیست و هفت حرف علم كامل شود.»[1]

همان‌طور که روشن است، طبق این روایت و سایر روایات معتبر و مشابه، خداوند متعال تا قبل از ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) دو جزء و دو رکن علم را در اختیار بشر قرار می‌دهد و در زمان ظهور، بیست و پنج جزءِ دیگر در اختیار بشر قرار داده مى‌شود.

به عبارت دیگر تا قبل از ظهور، در میان تمام علوم مختلف و متعددی که امروزه مجامع علمی بشر را فرا گرفته، فقط دو جزء از علم ظاهر شده است و در زمان ظهور، بیست و پنج جزء دیگر در اختیار بشر قرار داده مى‌شود. ما نمى‌دانیم ماهیت این علوم چیست که در آن زمان عرضه خواهد شد، ولی براى یک انسان مؤمن و منتظر واقعى، چه چیزى از این مسئله امیدوار کننده‌تر است که انسان و انسانیت هر لحظه به زمانى نزدیک مى‌شود که خداوند همه ابواب علم را براى او باز مى‌کند.

همان‌طور که می‌دانیم در دنیای کنونی، مشکلات علمی و فنی بسیاری وجود دارد که ناشی از مجهولات انسان است و گرچه علم در دوران معاصر، گوشه‌اى از مشکلات بشر را ‌حل کرده است، ولی برخی از وقایعی که در زمان کنونی حادث می‌شود، عجز علم و صاحبان علم را در برابر مشکلات نمایان کرده است. بنابراین در زمان ظهور امام زمان (عجل‌الله‌فرجه)، علم به حد اعلایى از شکوفایى مى‌رسد که تمام عرصه‌های زندگی بشری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خداوند متعال که خالق عالَم و بشر است، به واسطه حضور معصوم(علیهم السلام) از علم بیکران خود در اختیار مردم قرار می‌دهد و علم به نهایت و کمالش خواهد رسید.

چه چیزى براى انسان امیدبخش‌تر از شکوفایی علم است؟ زیرا رسیدن به علم جدید، مقدمات پر زحمت و مشقت باری دارد و انسان به دنبال کسب علم و طالب علوم جدید است که این دانایى و آگاهى درّ گرانبهایی است. امید به علم پیشرفته و شکوفا شده می‌تواند بستر امیدواری و نشاط آوری را فراهم کند و این امر جز با ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) تحقق نمی‌یابد.

پی‌نوشت:
[1]. بحارالانوار،‌ علامه مجلسی، ج52، ص336. «الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ جُزْءاً فَجَمِیعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ جُزْءَانِ فَلَمْ یعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْیوْمِ غَیرَ الْجُزْءَینِ فَإِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِینَ جُزْءاً فَبَثَّهَا فِی النَّاسِ وَ ضَمَّ إِلَیهَا الْجُزْءَینِ حَتَّى یبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ جُزْءاً.»