پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اخیراً مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی که به عنوان امام جمعه اهل سنت شهر زاهدان شناخته می شود، در اظهارات خود در نماز جمعه اهل سنت با توهین و جسارت به رهبری معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه‌ای حوادث رخ داده در شهر زاهدان و کشته شدن عده‌ای از هم وطنان به دست گروهک تروریستی جیش العدل را متوجه نظام و رهبری دانست و نیروهای نظامی و انتظامی را عامل کشتار مردم معرفی می‌کند.

نکته مهم و قابل توجه در خطبه‌های ایشان سخنانی است که بوی تفرقه و آشوب از آن استشمام می‌شود؛ هر چند بر اساس قانون، اعتراض به بعضی از اتفاقات حق هر شخصی است، ولی راهکار آن تحریک مردم نیست؛ بیان این اعتراضات و وارد کردن اتهام به نظام، بدون مستندات، آن هم در فضای اغتشاشات اخیر کشور به غیر از ایجاد تنش در جامعه و ایجاد فرصت برای منافقان و جنایت‌کارانی همانند گروهک‌های تروریستی ثمری نداشته و نخواهد داشت.

قطعاً مولوی عبدالحمید اهل مطالعه بوده و کتاب‌های روایی و حدیثی اهل سنت را ملاحظه کرده و از اعتقادات مذهب خویش اطلاع دارد. در منابع معتبر اهل سنت، احادیث صحیح السندی مکرراً بیان شده که به تبعیت از حاکم حتی اگر ظالم باشد دستور داده است. بر اساس این روایات، اگر حاکم اسلامی در جامعه عملی انجام دهد که منجر به آسیب به سایر مسلمانان باشد، باز هم تبعیت از او وظیفه الهی هر فرد مسلمانی که خود را پیرو اهل سنت می‌داند است.

مسلم نیشابوری در کتاب صحیح خود که جایگاه خاصی نزد اهل سنت دارد می‌‌نویسد: «حذیفه بن یمان می‌گوید: به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) عرض کردم، ما در راه شر (و گمراهی جاهلیت) بودیم؛ خداوند برای ما خیر (و نیکی اسلام را) آورد. آیا پشت این خیر، شری به ما می‌رسد؟ فرمودند: آری! عرض کردم، آیا بعد از آن شر، خیری هم هست؟ فرمودند: آری! عرض کردم، چگونه؟ فرمودند: بعد از من امامانی خواهند بود که به هدایت رهنمون نمی‌کنند و به سنت من عمل نمی‌کنند و در بین آنان مردانی هستند که قلوب شان قلب‌های شیطان است و جسم شان جسم آدم، عرض کردم وظیفه ما در این هنگام چیست؟ فرمودند: فرمانبردار و مطیع امیر باش و سخنش را بشنو! اگرچه تو را بزند و اموالت را بگیرد، فرمانبردار و مطیع باش.»(1)

حال با وجود این حدیث، اگر حاکم، ظالم باشد، اطاعت از او واجب می‌شود. در نتیجه در خطاب به آقای مولوی عبدالحمید و سایر علمای اهل سنت می‌گوییم، تبعیت از حاکم عادلی همچون رهبر معظم انقلاب، چه حکمی دارد؟ آیا به تحریکات و ایجاد آشوب‌های صورت گرفته از سوی شما و ادعاهای کذایی در سخنانتان که نیروهای انتظامی و نظامی را مورد هجمه تهمت‌ها قرار داده‌اید را می‌توان مصداق فرمانبرداری و اطاعت از حاکم گفت؟!

خطبه های نماز جمعه هفته گذشته آقای مولوی عبدالحمید سبب آشوب و اغتشاش در جامعه شده و منجر به عصیان و خروج بعضی از مردم، علیه حاکم و نظام شده است. این در حالی است که گروهک تروریستی نیز از آب گل آلود ایجاد شده توسط آقای مولوی عبدالحمید، به قتل و کشتار مردم پرداخته‌ و از هیچ گونه ظلمی نسبت به مردم دریغ نکرده‌اند.

در این مدت، بارها مقام معظم رهبری به خواص جامعه امر کرده‌اند که با بصیرت مضاعف، صف مردم را از اغتشاش‌گران جدا کنند و جامعه را از دسیسه‌های دشمنان آگاه کنند. اما متاسفانه مولوی عبدالحمید با وجود اینکه دوربین‌های مداربسته‌ حضور تروریست‌ها و مردم تحریک شده ای که اسلحه به دست، به سمت پاسگاه نیروی انتظامی تیراندازی می‌کنند را انکار کرده و اغتشاش صورت گرفته را متوجه نظام و رهبری دانسته است.

اطاعت از حاکم جامعه به معنای تبعیت از تمام فرامین است و اگر کسی از تبعیت حاکم دست بردارد، به مرگ جاهلیت مرده است. مسلم نیشابوری در صحیح می‌نویسد: «عبدالله بن عمر به سوی عبدالله بن مطیع آمد؛ همان زمانی که واقعه حره در زمان یزید اتفاق افتاد. عبدالله بن مطیع گفت: برای ابو عبدالرحمن بالش بگذارید تا تکیه دهد. ابن عمر گفت: من نیامده‌ام تا بنشینم؛ آمده‌ام تا اینکه سخنی را که از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شنیدم بیان کنم. حضرت فرمود: کسی که دست از اطاعت حاکمی بردارد، روز قیامت بدون حجت و دستاویز، خداوند را ملاقات می‌کند و کسی که بدون بیعت بمیرد، همانند مرگ جاهلیت مرده است.»(2)
با بیان این احادیث که بر مبنای اعتقادات آقای مولوی عبدالحمید است و از کتب معتبر روایی اهل سنت بیان شد، مشخص می گردد هرگونه خروج و یا اغتشاش و یا آشوب علیه حاکم جامعه اسلامی برابر با نفاق بوده که ثمره آن مرگ جاهلی خواهد بود و اینگونه خطبه خوانی در نماز جمعه، به غیر از ایجاد جنگ‌های داخلی و آسیب رساندن به اتحاد ایران اسلامی و ضرر زدن به مردم مسلمان، ثمره ای نخواهد داشت.

پی‌نوشت:
1. مسلم بن حجاج نیشابوری، صحيح مسلم، ج5، ص173، رقم: 4813، دار التأصيل – القاهرة، بی تا. «وحَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ سَهْلِ بْنِ عَسْكَرٍ التَّمِيمِيُّ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ (ح) وحَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الدَّارِمِيُّ، أَخْبَرَنَا يَحْيَى، وَهُوَ ابْنُ حَسَّانَ، حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ، يَعْنِي ابْنَ سَلاَّمٍ, حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ سَلاَّمٍ، عَنْ أَبِي سَلاَّمٍ، قَالَ: قَالَ حُذَيْفَةُ بْنُ الْيَمَانِ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّا كُنَّا بِشَرٍّ، فَجَاءَ اللهُ بِخَيْرٍ، فَنَحْنُ فِيهِ، فَهَلْ مِنْ وَرَاءِ هَذَا الْخَيْرِ شَرٌّ؟ قَالَ: نَعَمْ، قُلْتُ: هَلْ وَرَاءَ ذَلِكَ الشَّرِّ خَيْرٌ؟ قَالَ: نَعَمْ، قُلْتُ : فَهَلْ وَرَاءَ ذَلِكَ الْخَيْرِ شَرٌّ؟ قَالَ: نَعَمْ، قُلْتُ: كَيْفَ؟ قَالَ: يَكُونُ بَعْدِي أَئِمَّةٌ لاَ يَهْتَدُونَ بِهُدَايَ، وَلاَ يَسْتَنُّونَ بِسُنَّتِي وَسَيَقُومُ فِيهِمْ رِجَالٌ، قُلُوبُهُمْ قُلُوبُ الشَّيَاطِينِ فِي جُثْمَانِ إِنْسٍ، قَالَ: قُلْتُ: كَيْفَ أَصْنَعُ يَا رَسُولَ اللهِ، إِنْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ؟ قَالَ: تَسْمَعُ وَتُطِيعُ، وَإِنْ ضُرِبَ ظَهْرُكَ، وَأُخِذَ مَالُكَ، فَاسْمَعْ وَأَطِعْ.»
2. مسلم بن حجاج نیشابوری، صحيح مسلم، ج3، ص1478، رقم: 1851، دار إحياء التراث العربي – بيروت، بی تا. «حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللهِ بْنُ مُعَاذٍ الْعَنْبَرِيُّ، حَدَّثَنَا أَبِي، حَدَّثَنَا عَاصِمٌ وَهُوَ ابْنُ مُحَمَّدِ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ زَيْدِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ نَافِعٍ، قَالَ: جَاءَ عَبْدُ اللهِ بْنُ عُمَرَ إِلَى عَبْدِ اللهِ بْنِ مُطِيعٍ حِينَ كَانَ مِنْ أَمْرِ الْحَرَّةِ مَا كَانَ، زَمَنَ يَزِيدَ بْنِ مُعَاوِيَةَ، فَقَالَ: اطْرَحُوا لِأَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ وِسَادَةً، فَقَالَ: إِنِّي لَمْ آتِكَ لِأَجْلِسَ، أَتَيْتُكَ لِأُحَدِّثَكَ حَدِيثًا سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُهُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «مَنْ خَلَعَ يَدًا مِنْ طَاعَةٍ، لَقِيَ اللهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا حُجَّةَ لَهُ، وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً.»

حسام فاطمی