پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ واژه آپارتاید ذهن را به آفریقای جنوبی برده و در دل آن واژگانی چون مبارزه با نژاد پرستی، ستایش قهرمانان جدال با تبعیض آزادی و برابری خواهی و ... تقدیس می شوند. اما تعریف آپارتاید یا نژادپرستی چیست؟

آپارتاید یا جدانژادی، واژه ای به زبان هلندی است که یکی از اشکالات تبعیض نژادی را بیان می کند و در اصل، عبارت از سیاست های تبعیضی است که نژادپرستان حاکم علیه دیگران اعمال می کنند. این واژه از نظر لغوی به معنای مجزا و جدا نگهداشتن است. از مصادیقی که برای آپارتاید یک رژیم تعیین شده می توان به قصد گروهی برای تسلط بر گروه دیگر؛ سرکوب سیستماتیک یک گروه نژادی؛ یک یا چند عمل غیرانسانی مانند محروم کردن مردم از حق خروج و بازگشت به کشورشان و یا سلب مالکیت زمین و املاک و... اشاره کرد.

دیده بان حقوق بشر در سال 2021 بر اساس موافقت نامه آپارتاید (1973 م) و اساس نامه رم (1998 م)، اسرائیل را به اِعمال آپارتاید متهم کرد. در واقع جدای از جنگ طلبی و نسل کشی فلسطینیان به دست صهیونیست ها، شهروندان غیر یهودی در سرزمین های اشغالی، به عنوان شهروندان درجه دو محسوب می شوند.

پس از اشغال فلسطین توسط صهیونیست ها در سال 1948 م، میلیون ها فلسطینی متواری یا مجبور به ترک خانه های خود شدند. رژیم صهیونیستی برای حفظ اکثریت خود در این مناطق، هرگز به آوارگان فلسطینی اجازه بازگشت به سرزمین هایشان را نداد. در این سرزمین حتی فلسطینیان دارای تابعیت اسرائیل هم با یهودیان برابر نیستند و مواردی که همه زیرمجموعه برتری جویی نژادی صهیونیست ها است ( نظیر مصادره زمین، تخریب املاک، اجازه بازگشت و یا جابجایی نداشتن و...)، بر علیه ساکنان اصلی فلسطین اعمال می شود.

اما سؤالی که پیش می آید اینست که آیا محدودیت های گفته شده علیه غیریهودیان در فلسطین، برای بهائیان وجود داشته و دارد؟ آیا تا به حال خونی از بهائیان در فلسطین به زمین ریخته شده؟! آیا زمین و ملکی از بهائیان توسط صهیونیست ها مصادره شده؟! چرا بهائیان مشمول آپارتاید رژیم صهیونیستی نشدند و اگر شدند، چرا تا کنون هیچ صدا یا حرکت اعتراض آمیزی از بهاییان ساکن و بیرون اسرائیل شنیده نشده؟! آیا با بهائیان در اسرائیل (بر خلاف فلسطینیان) شهروندان درجه یک محسوب می شوند یا سیاست دادخواهی تشکیلات بهائیت برای اعضایش در اسرائیل اجراء نمی شود و اصطلاحاً بهائیان اطاعت از حاکمیت اسرائیل را حتی در صورت ظلم به خود پذیرفته اند؟!

اول: بنابر آنچه رهبران بهائیت اعتراف کرده اند، اماکن، تشکیلات و شهروندان بهائی در اسرائیل، از امتیازات ویژه ای برخوردارند و همچون شهروندان درجه یک یهودی با آنان برخورد می شود. چنانکه شوقی افندی در پیام نوروزی خود در سال 1330 شمسی، با ابراز خرسندی از تأسیس اسرائیل، تشکیل رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل را مطابق وعده الهی معرفی و از اعطای امتیازات توسط این رژیم به بهائیت، با افتخار یاد کرده است: «مصداق وعده الهی به ابنای خلیل و وارث کلیم، ظاهر و باهر و دولت اسرائیل در أرض اقدس، مستقر و به استقلال و اصالت آیین بهائی مُقر (معترفند) و به ثبت عقدنامه بهائی و معافیت کافه (تمام) موقوفات بهائی در عکا و جبل (کوه) کرمل و لوازم ضروریه بنای مرقد باب از رسوم، یعنی عوارض و مالیات دولت و اقرار به رسمیت ایام تعطیلی بهائیان موفق و مؤید شده است.»(1)

حال چرا رژیم آپارتاید صهیونیستی در کنار نقض حقوق ساکنان اصلی فلسطین به بهائیان و تشکیلات بهائیت اصطلاحاً باج می دهد؟! آیا جز خدمت گزاری بهائیت، دلیل دیگری می تواند رژیم آپارتاید صهیونیستی را قانع کند تا چنین رفتاری با بهائیان داشته باشد؟!

دوم: حتی اگر محدودیتی برای بهائیان در سرزمین های اشغالی وجود داشته باشد، تشکیلات بهائیت بر خلاف رویکردی که در قبال حکومت ایران دارد، چرا به دادخواهی در مقابل رژیم آپارتاید اسرائیل برنمی خیزد و بهائیان را به اطاعت از سلطه گری صهیونیست ها فرا می خواند؟!(2) این هم خود حکایت از دورویی بهائیت در سازش با رژیم آپارتاید اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران دارد.

بنابراین در اسرائیل یا بهائیان شهروندان درجه یک محسوب می شوند که تشکیلات بهائیت باید پاسخ دهد در ازای چه خدمتی؟! یا شهروندان درجه دو محسوب می شوند که تشکیلات بهائیت باید پاسخ دهد که چرا همچون ایران، جنجال بین المللی برای دادخواهی به راه نمی اندازد؟!

پی‌نوشت:
(1). شوقی افندی، توقیعات مبارکه، بی جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 125 بدیع، ج 4، صص 291-290.
(2). تا جایی که حتی مهم ترین اصل تشکیلاتی خود، تبلیغ را در اسرائیل و برای اسرائیلی ها ممنوع اعلام کرده است: نهاد رهبری بهائیت، بیت العدل، بیت العدل پاسخ به نامه‌ی مورخ: 25 ژوئن 1995.