پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در خطبه غدیر پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) ضمن معرفی آخرین حجّت، به یک سری از صفات و اقداماتی که توسط امام مهدي (عجّل الله تعالى فرجه الشريف) تحقق می پذیرد اشاره فرموده اند؛ چنان که می خوانیم: «أَلا إنَّ خاتَمَ الأَئِمَّةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِيَّ. أَلا إنَّهُ الظّاهِرُ عَلَى الدّينِ. أَلا إنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ. أَلا إنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَهادِمُها. أَلا إنَّهُ غالِبُ كُلِّ قَبيلَة مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ وَهاديها. أَلا إنَّهُ الْمُدْرِكُ بِكُلِّ ثار لاَِوْلِياءِ اللهِ. أَلا إنَّهُ النّاصِرُ لِدينِ اللهِ. أَلا إنَّهُ الْغَرّافُ مِنْ بَحْر عَميق... أَلا إنَّهُ لا غالِبَ لَهُ وَلا مَنْصُورَ عَلَيْهِ (1) آگاه باشید! همانا آخرین امام، قائم مهدی از ماست. هان! او بر تمامی ادیان چیره خواهد بود. هشدار! که اوست انتقام گیرنده از ستمکاران. هشدار! که اوست فاتح دژها و منهدم کننده ی آنها. هشدار! که اوست چیره بر تمامی قبایل مشرکان و راهنمای آنان. هشدار! که او خونخواه تمام اولیای خداست. آگاه باشید! اوست یاور دین خدا. هشدار! که از دریایی ژرف پیمانه هایی افزون گیرد. آگاه باشید که او ولی خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانتدار امور آشکار و نهان است.»

اما علی محمد باب به عنوان مدعی مقام مهدویت و کسی که بهائیان او را مهدی و موعود اسلام معرفی می کنند، آیا جامع این صفات بوده است؟! با نگاهی گذرا به زندگی او از زمان ادعای بابیت، تا مهدویت و پیامبری این مدعی دروغین در می یابیم که هیچ کدام از این ویژگی های خطبه غدیر را دارا نبوده است!

یکم: پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) در خطبه غدیر وعده داده اند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر تمامی ادیان چیره خواهد شد؛ این در حالیست که ادعاهای باب فراتر از مرزهای ایران نرفت و حتی در ایران هم فراگیر نشد.

دوم: پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) وعده داده اند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از ستمکاران انتقام خواهد گرفت؛ این در حالیست که مهدی دروغین بهائیت، نه تنها نتوانست از کسانی که ستمکار می پندارد انتقام گیرد، بلکه حتی عدالت را در حق خود هم نتوانست اجراء کند و (به ادعای بهائیان ناعادلانه) اعدام شد.

سوم: پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) وعده داده اند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دژهای ستمگران را فتح و منهدم خواهد ساخت. این در حالیست که مهدی موعود بهائیان، نه دژی از ستمگران فتح کرد و نه منهدم خواست، بلکه اینقدر ضعیف عنصر بود که با خوردن یک سیلی از فرّاش حاکم فارس و چند چوب فلک در تبریز، از تمامی ادعاهایش دست شُست و یک باز شفاهی و بار دیگر به صورت مکتوب، خود و پیروانش را تکذیب کرد!(2)

چهارم: پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) وعده داده اند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر قبایل مشرکان چیره خواهد شد. این در حالیست که در تمامی جنگ هایی که پیروان مهدی دروغین بهائیت به راه انداختند شکست خوردند!(3)

پنجم: پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) وعده داده اند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خونخواه اولیاء خدا و یاور دین خداست. این در حالیست که مدعی مهدویت بهائیت نه خونخواهی اولیاء مظلوم خداوند کرد و نه یاوری برای دین خدا بود، بلکه بالعکس دستور به نابودی تمام نمادهای خداپرستی در زمین داد!(4)

ششم: بر خلاف وعده پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) در خصوص حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، مدعی مهدویت بهائیت نه از دریای عمیق پیمانه فزون گرفت و نه از جانب خدا میان مردم داوری و امانت داری کرد!

لذا با توجه به ویژگی هایی که برای حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) توسط پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و آله) در خطبه غدیر برشمرده شد، علی محمد شیرازی که در سال 1266 ق پس از طرح ادعاهایی باطل، به هلاکت رسید، به هیچ وجه نمی تواند منجی دادگر موعود باشد.

پی‌نوشت:
(1). محمدباقر انصاری، خطبه غدیر ، کتابخانه الکترونیکی فقاهت، صص 50-51.
(2). ر.ک: اشراق خاوری، مطالع الأنوار (تلخیص تاریخ نبیل زرندی)، مؤسسه ملّی مطبوعات امری، بی‌تا، ص 132؛ ابوالفضل گلپایگانی، کشف الغطاء، چاپ ترکستان: بی نا، بی تا، ص 205-204.
(3). سه جنگ داخلی پیروان باب در آن ها هم شکست خوردند، عبارتند از: جنگ قلعه طبرسی (1265 ه.ق)، جنگ نیریز (1266 ه.ق) و جنگ زنجان (1266 و 1267 ه.ق): اشراق خاوری، مطالع الانوار (تلخیص تاریخ نبیل زرندی): به فصل‌های حوادث مازندران، حوادث نیریز و حوادث زنجان مراجعه نمایید.
(4). تا جایی که عبدالبهاء یکی از اهداف ناکام مهدی دروغین بهائیت را نابودی تمام نمادهای غیربابی معرفی کرده است: «انصاف باید داد، از جمله احکام بیان (: کتاب علی‌محمد باب) ضرب اعناق اهل آفاق (: زدن گردن تمام مردم زمین) و حرق جمیع کتب و صحف و زبر و اوراق (: سوزاندن تمامی کتاب‌ها و نوشته‌ها) و فتح شرق و غرب و هدم بقاع مرتفعه (: نابودی مزارها بود)»: عباس افندی، منتخباتی از مکاتیب، هوفمایم آلمان: لجنه ملّی نشر آثار امری، 2000 م، ج 4، ص 221.