تخریب قبور بقیع داغی جانکاه بر قلوب مسلمین

  • 1401/02/20 - 11:33
زیارت قبور اهل بیت (علیهم السلام) یکی از کارهای مهمی است که شیعیان و اهل سنت به هدف قصد قربت به انجام آن اهتمام دارند؛ اما مفتیان وهابی که باید آنان را نتیجه تفکرات ابن تیمیه دانست، با صدور فتوا به تخریب قبور مطهر ائمه معصومین (علیهم السلام) و اولیاء الهی، پرده از خباثت خود برداشته‌اند. این در حالی است که بزرگان اهل سنت به زیارت قبور اهل بیت (علیهم السلام) اهتمام داشته‌اند.
تخریب بقیع، داغی جانکاه بر قلوب مسلمین

ابن حبان عالم مشهور اهل سنت در کتابش می نویسد: «زمانى که در طوس بودم، هر مشکلى برایم رخ مى داد، قبر على بن موسى الرضا (علیه‌السلام) را - که درود خدا بر جدش و خودش باد- زیارت و براى برطرف شدن مشکلم دعا مى کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل مى شد.»

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتیان وهابی با هدف ایجاد تفرقه میان مسلمانان و با نیت شوم از بین بردن نمادهای اسلامی، دستور به تخریب قبور ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و بسیاری از اصحاب گرانقدر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در قبرستان بقیع دادند. در هشتم شوال سال 1305 شمسی، قبور این قبرستان تخریب شد.
وهابی‌ها که خود را مسلمان و از پیروان امامان اهل سنت معرفی می‌کنند حتی به قبور بزرگان و مشاهیر این مذهب نیز رحم نکردند. تخریب قبرستان بقیع سبب شد تا برای همگان مشخص شود که وهابیت فرقه‌ای است که در میان مسلمانان هیچ جایگاهی ندارد و اعتقادات آنان با عقاید اهل سنت بسیار متفاوت است.
از صدر اسلام تا سال 1305 شمسی، حدود چهارده قرن، قبور ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و همچنین بسیاری از صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در بقیع توسط حکّام اهل سنت محافظت می‌شد و علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز به زیارت و تکریم آن قبور مطهر همت داشتند؛ اما با تخریب بقیع بر همگان آشکار شد که وهابیت هیچ رابطه‌ای با اسلام محمدی و مسلمانان ندارد.

ابن تیمیه و فتوا به تخرب قبور مؤمنین
با بررسی در منابع معتبر وهابیت مشخص می شود ابن تیمیه حرانی به عنوان تئوریسین وهابیت، اولین کسی است که دستور به تخریب نمادهای اسلامی و از بین بردن گنبد و زیارتگاه‌هایی که بر قبور اولیاء الهی و بزرگان مسلمانان بنا شده را داده است. او در کتابش می‌نویسد: «حرم‌هایی که بر قبور انبیاء و صالحین بنا شده، همگی بدعت‌هایی است که در دین اسلام انجام شده است.»[1]
این، تنها نمونه ای کوچک از توهین ابن تیمیه به اهل بیت (علیهم‌السلام) محسوب می شود و این جسارتها توسط شاگردان و پیروانش تا زمان حاضر ادامه دارد. به عنوان نمونه ابن قیم جوزیه یکی از شاگردان ابن تیمیه با توهین و جسارت به قبور مطهر و مضجع شریف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) و صحابه گرانقدر، عداوتش را فراتر نهاده و در کتابش می‌نویسد: «جایز نیست محل شرک و طاغوت‌ها سر جای خود حتی برای یک روز باقی بمانند و آنان را نابود نکنیم. چرا که قبور [پیامبر و اهل بیت رسالت (صلی‌الله‌علیه‌وآله)] از شعائر کفر و شرک هستند و آن بناها بزرگترین منکر به حساب می‌آیند.»
ابن قیم در ادامه می‌نویسد: «و اين حكم یعنی تخریب، برای حرم‌هایی است که بر قبور ساخته شده‌اند و درحقیقت آن قبور همانند بتها و طواغیت، مورد پرستش قرار می‌گیرند و جایز نیست در روی زمین حتی یک حرم باقی بماند.»
وی در انتهای کلامش وقاحت را به نهایت می‌رساند و می‌نویسد: «این قبور (قبور خاندان رسالت) به منزله لات و عزی و منات (بتهای قریش) است.»[2]
این کلمات دربردارنده اوج تنفر و توهین های مفتی های وهابیت نسبت به مقدسات اهل سنت و شیعیان است؛ فتاوایی که از دهان ابلیس خارج می شود و قبور پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) را به منزله بتهای مشرکین می‌داند.

قرآن کریم و ساخت بنا در کنار قبور اولیاء الهی
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان در آیات خود، به جواز ساخت مسجد در کنار قبور مؤمنین و اولیاء الهی اشاره می‌کند. خدای رحمان می‌فرماید: «وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِمْ بُنْيَانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا [كهف/21] بدين سان مردم را به حال اصحاب کهف آگاه كرديم تا بدانند كه وعده خدا راست است و در قيامت ترديدى نيست. آنگاه درباره آنها با يكديگر به گفت و گو پرداختند و گفتند: بر روى آنها بنايى برآوريد - پروردگارشان به كارشان آگاه‌تر است- و آنان كه بر حالشان آگاه‌تر شده بودند، گفتند: نه! اينجا را مسجدى مى‌كنيم.»
با نزول این آیه شریفه مشخص می‌شود اگر قرار بود تا ساخت مسجد در کنار قبور اولیاء الهی بدعت و حرام باشد، قرآن به آن اشاره می‌کرد و عدم اشاره قرآن به حرمت ساخت بنا و یادبود و یا مسجد، دلیل بر جواز آن است.

سیره علمای اهل سنت و زیارت قبور اولیاء الهی
غزالی یکی از مفسرین و علمای مشهور اهل سنت است. تفسیر قرآن او و تألیفاتش از مهمترین منابع معتبر و مهم اهل سنت به شمار می آید. غزالی در کتابش می‌نویسد: «زیارت قبور اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و تابعین و سایر علما و اولیاء الهی جایز است و هر کس پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در حال حيات می‌ديد و متبرک به ایشان می‌شد، بعد از وفات نيز با زيارت قبر حضرت، از ايشان متبرک می‌شود و مسافرت کردن به قصد زيارت پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نيز جايز است.»[3] خطیب بغدادی از جمله علمای مشهور اهل سنت است که در کتاب تاریخ بغداد، به سیره علمای اهل سنت در زیارت قبور اهل بیت (علیهم‌السلام) و تکریم مقام ائمه اطهار (علیهم‌السلام) اشاره کرده است. خطیب در کتابش می‌نویسد: «ابوعلی خلال شیخ حنابله، می‌گوید: هرگاه مشکلی بر من عارض شود، قبر موسی بن جعفر (علیهماالسلام) را زیارت می‌کنم و به ایشان متوسل می‌شوم و خداوند امر را بر من آسان می‌کند.»[4]
ابن حبان از مشهورترین علمای اهل سنت است که در علم رجال و حدیث سرآمد زمان خود بوده است. زیارت قبر امام رضا (علیه‌السلام) یکی از افتخاراتی است که ابن حبان آن را در کلمات خود بیان می‌کند. او می‌نویسد: «على بن موسى الرضا (علیه‌السلام) از بزرگان و عقلا و نخبگان و بزرگواران اهل بیت و بنى هاشم است. من بارها قبر ایشان را زیارت کرده‌ام. زمانى که در طوس بودم، هر مشکلى برایم رخ مى‌داد، قبر على بن موسى الرضا (علیه‌السلام) را -که درود خدا بر جدش و خودش باد- زیارت و براى برطرف شدن مشکلم دعا مى‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل مى‌شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفى و اهل بیتش - که صلوات و سلام خدا بر او و اهل بیتش باد- بمیراند.»[5]

این سخنان تنها گوشه ای از ارادت بزرگان اهل سنت به قبور ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و اولیاء الهی است. هر چند وهابیت خود را از اهل سنت می‌داند، اما با دیدن سخنان علمای اهل سنت مشخص می‌شود که وهابیت از اهل سنت جدا است. تخریب قبور ائمه مظلوم بقیع (علیهم‌السلام) و مضجع شریف امام هادی و امام عسکری (علیهماالسلام) در شهر مقدس سامرا و جنایات داعش در تخریب قبور مطهر اولیاء الهی در سوریه و عراق، ریشه در جنایات وهابیت و بیانگر جدایی آنان از اسلام و مسلمین است.

پی‌نوشت:
[1]. ابن تيمية حرانی، منهاج السنة النبوية، ج2، ص437، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، چاپ اول، 1406 هـ ق. «فَالْمَشَاهِدُ الْمَبْنِيَّةُ عَلَى قُبُورِ ... فِي دِينِ الْإِسْلَامِ»
[2]. ابن قيم جوزية، زاد المعاد فی هدی خير العباد، ج3، ص443، مؤسسة الرسالة، بيروت - مكتبة المنار الإسلامية، كويت، چاپ بیست و هفتم، 1415هـ ق. «أَنَّهُ لَا يَجُوز ...وَبِهَا، وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ.»
[3]. أبوحامد محمد بن محمد غزالی، إحياء علوم الدين، ج2، ص247، دار المعرفة – بيروت. «وزيارة قبور الصحابة والتابعين ... شد الرحال لهذا الغرض.»
[4]. خطیب بغدادی، تاريخ بغداد، ج1، ج442، دار الغرب الإسلامی – بيروت، چاپ اول، 1422هـ ق. «سمعت الْحَسَن بْن إِبْرَاهِيمَ أبا عَلِيّ الخلال، يقول: ما همني أمر ... لي ما أحب.»
[5]. ابن حبان، الثقات، ج8، ص457، دائرة المعارف العثمانية بحيدر آباد الدكن الهند، چاپ اول، 1393 ه‍ ق. «وقبره بسنا باذ خَارج النوقان مَشْهُور ... وَعَلَيْهِم أَجْمَعِينَ.»

محمدجواد مهریار

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.