پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ خلافت و جانشینی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امری الهی است که به دستور خدای رحمان به اهل بیت رسالت (علیهم‌السلام) واگذار گردیده است. اما آنچه مشخص است و شیعه به آن اعتقاد دارد، امام و خلیفه از جانب خدای رحمان تعیین می‌شود و امامت و خلافت از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شروع می‌ شود و آخرالامر به بقية‌الله الاعظم حضرت مهدی (عجل‌الله‌فرجه) ختم می‌ گردد. اما در میان فرزندان ائمه معصومین (علیهم‌السلام)، امام‌ زادگانی بوده‌ اند که در کمال و شرافت، ویژگی‌ هایی داشته‌اند که در آن روزگار، همانند و مثلی برای آنان نمی‌ توان یافت.

برتری و شایستگی اهل بیت رسول خدا (صلی‎‌الله‌علیه‌وآله) بر کسی پوشیده و مجهول نمانده است؛ تا آنجا که حتی دشمنان قسم خورده اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز به آن شایستگی‌ ها اذعان و اقرار کره‌ اند. باید گفت بعضی از اوصاف ائمه معصومین (علیهم‌السلام) در میان امام‌ زادگان عظیم الشأن نیز به چشم می‌خورد. معاویة بن ابوسفیان، به عنوان یکی از مشهورترین دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) که دوران عمر خود را در جنگ و دشمنی با آن انوار طیبه سپری کرده، از جمله افرادی است که به فضائل حضرت علی اکبر (علیه‌السلام) اذعان کرده است.

ابوالفرج اصفهانی از مورخین مشهور اسلامی، بعد از ذکر نام حضرت علی اکبر (علیه‌السلام) در روایتی صحیح السند، به اقرار معاویه در فضیلت حضرت اشاره می‌ کند و می‌ نویسد: «روزی معاوية بن ابوسفيان به اطرافيان خودش گفت: به نظر شما سزاوارترين و شايسته ترين فرد امت به امر خلافت كيست؟! اطرافيان معاویه گفتند: جز تو كسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی‌ شناسيم! معاویه گفت: اينچنين نيست. شايسته‌ترين فرد برای امر حکومت، علی اکبر فرزند حسين بن علی (عليهماالسلام) است که جدش رسول خدا (صلی‎‌الله‌علیه‌وآله) است و شجاعت بنی هاشم، سخاوت بنی اميه! و زيبايی قبيله ثقيف را در خود جمع کرده است.»[1]

پی‌نوشت:
[1]. أبوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبيين، ص86، دار المعرفة، بيروت. «وإياه عني معاوية في الخبر... هو ثقيف.» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.

محمدجواد مهریار