پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در بحث و گفتگو با مدعیان آریایی، بسیار شنیدم که می‌گویند: امامان شیعه، عرب بودند. ما آریایی هستیم و ما را چه به عرب‌ها!

می‌گویم: هویت اسب و سگ و گربه به نژادشان است. می‌گویند: اسب ترکمن، سگ تازی، سگ ژرمن و... اما هویت ما به عقیده و عمل است. یعنی باور و رفتار. پس فرقی ندارد که امام ما از چه قومی باشد. بهترین و شریف‌ترینِ ایرانی‌ها، دوستداران و پیروان اهل بیت بودند (مثل شهدای دفاع مقدس، مثل شهدای مدافع حرم). در زمان زندگی امام موسی بن جعفر (علیه السلام) هم با اینکه امام و شیعیان تحت فشار و آزار و اذیت حکومت بنی العباس بودند، اما بسیاری از یاران خاص امام، ایرانی بودند. یعنی ایرانیان، در راه دوستی و پیروی از اهل بیت (علیهم السلام)، بسیار سختی کشیدند. این را مُفت به دست نیاوردیم که با چند شعار قومی-قبیلگی از دست بدهیم.