پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با رصد فعالیت های فرهنگی دشمن، نسبت به تفکر انقلاب اسلامی هدف اصلی آن ها در تخریب این اعتقاد و از همه مهمتر وارد کردن ضربات مهلک، به اساس تفکر انقلاب اسلامی یعنی آرمان مهدویت و تشکیل جامعه منتظر و حکومت مهدوی می باشد.

دشمن برای نیل به این هدف از طریق گلوله و جنگ فیزیکی نتوانست راهی از پیش ببرد. اما از طریق جنگ نرم و ابزارهای آن، راه را برای رسیدن به این هدف شوم، هموار می سازد. یکی از راه هایی که می توان به واسطه آن اعتقاد راسخ را هم تضعیف و تغییر داد، معرفی بدل یا جایگزین است که در خصوص انتظار پویا و دینامیک، معرفی تفکری با ظاهری علمی و محتوای الحادی جهت یکجا نشستن و عدم تلاش می تواند ضربات مهلکی بر پیکره جامعه منتظر وارد کند لذا پدیده قانون جذب جایگزینی برای انتظار می باشد.

فرضیه جذب یا همان قانون جذب، یکی از فرضیه های بدون دلیل و شبه علمی است که توانست در بین عوام جامعه جهانی جایی باز کند. این افراد، مدعی هستند که به هر چه فکر کنی آن را خواهی داشت. یعنی تصور شما رابطه مستقیمی با داشتن آن تصور دارد و به محض این که انسان تصور چیزی را بکند به آن دست خواهد یافت![1] البته قانون جذب دارای اشکالات بسیار بزرگی است که مهم ترین آن شبه علم بودن آن است.[2] یعنی در هیچ مجمع علمی این قانون تایید نشده است و آن را خرافه، تخیلی یا شبه علم نامیده اند.

قانون جذب به این دلیل وارد کشور عزیزمان ایران شد و با احکام و متون اسلامی توجیه شد که اساسا دینامیک و محرک بودن را از افراد جامعه منتظر، سلب می کند و تلاش و کوشش برای رسیدن به اهداف را مخدوش می کند. حال نکته مهم این است که فرد منتظر برای تحقق این امر به تلاش و زمینه سازی می پردازد اما اگر به قانون جذب، اعتقاد و اعتماد پیدا کند دیگر نیازی به حرکت و تلاش برای زمینه سازی نمی بیند و می توان با تصویر سازی و فکر کردن به اصل ظهور و ابعاد آن موانع را از پیش روی برداشت اما ظهور مسأله ای نیست که بدون تلاش و هز ینه دادن و خون دل خوردن اتفاق بیفتد، بلکه نیازمند افرادی نیرومند، صبور، معتقد، عرصه شناس و دشمن شناس در جهت اصلاح مشکلات و ضعف ها در تمامی زمینه ها اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی می باشد تا به امید خداوند هر چه سریع تر به ظهور حضرت نایل شویم.[1]

پی‌نوشت:
[1]. راز، راندا برن، 1387، پیکان، ص 22.
[2]. راز راز، عادله ناصری مقدم، 1389، شادیاخ، ص 46.
[3]. قانون جذب مانعی جدید فراروی جامعه منتظر، علی رضا پور مسعود، ص 14.