بهائیان با تشبیه عالم به بیماری لاعلاج، درمان آن را کنار گذاشتن تمامی تعصبات عنوان می‌کنند! این در حالیست که:

اولاً: بر خلاف جلوه بهائیت، نه تنها تمامی تعصبات مذموم نیست بلکه برخی تعصبات پسندیده هم است. به طور مثال، تعصب وطنی، باعث برانگیختن حس دفاع در برابر حمله متجاوزان زیاده‌خواه می‌شود.

ثانیاً: منظور گماشته‌های استعمار و دین‌سازان دروغین بهائی از ترک تعصب، ظلم پذیری و سکوت در برابر زیاده خواهی استعمارگران بوده است: «زخم ستمکاران را مرهم نهید و درد ظالمان را درمان شوید.»

ثالثاً: اگر به قول پیشوایان بهائی، بپذیریم که تمامی تعصبات ناپسند است، پس چرا پیشوایان بهائی پیروان خود را به سمت تعصب گرایی سوق داده و از هم‌نشینی پیروان با مخالفینشان نهی کرده‌اند؟!

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...