بهاییت و شیخیه
توبه‌ی شیراز، پایانی بر انحراف علی‌محمد شیرازی نبود و او پس از تبعید به تبریز، خود را امام زمان، پیامبر و حتی خدا معرفی کرد. او و یارانش باور به پایان دوره اسلام و ظهور دین بابیت داشتند. البته خوردن چند چوب فلک در تبریز هم، دوباره کار این تفکر را به توبه کشاند.
علی‌محمد شیرازی پیش از مرگ، کتاب «بیان» را به صورت ناقص، در نسخ اسلام نوشت. بنابر احکام کتاب بیان، هرکس که دین بابی را نمی‌پذیرفت باید گردنش قطع می‌شد، خانه‌اش ویران، وطنش اِشغال و تمام کتاب‌های غیربابی سوزانده می‌شد.
مهم‌ترین مشکل پیامبری باب و بهاء و ادعای پایان دوره اسلام، باور به خاتمیت حضرت محمّد و امتداد دین اسلام تا قیامت بود. از این‌رو باب و بهاء برای توجیه پیامبری خود، قیامت وعده داده شده توسط ادیان الهی را منکر شدند و بهشت و جهنم را ایمان و کفر به خود دانستند.
جدایی بهائیت و شیعه، از آنجا شروع شد که علی‌محمد شیرازی با استفاده از زمینه‌سازی مسلک شیخیه، در سال 1260ق خودش را نایب خاص یا همان باب امام زمان شیعه معرفی کرد.
پیامبرنمای بهائیت (بهاءالله) سرانجام سال 1892 بر اثر اسهال خونی درگذشت و عباس افندی (عبدالبهاء) جانشین او شد. عبدالبهاء از پدر زیرک‌تر بود و مدام از زیر سایه استعماری به سایه استعماری قوی‌تر می‌رفت و تعالیمی از دیگر ادیان سرقت، و به بهائیت نسبت می‌داد.
سرنوشت بهائیت و اسرائیل | آیا می‌دونستید که رهبرای بهائیت، سرنوشت خودشون رو گره خورده به این افراد و تفکر می‌دونستن؟
عبدالبهاء به وصیت پیامبرنمای بهائیت عمل نکرد و به جای برادر، نوه دختری خود شوقی افندی را به جانشینی برگزید. در زمان شوقی افندی و تأسیس رژیم صهیونیستی، بهائیت هم توسعه خارق العاده‌ای را تجربه کرد و از 20 کشور، به 224 کشور نفوذ پیدا کرد.
بنابر وصیت عبدالبهاء و شوقی افندی، بنا بود که بهائیت بعد از آن‌ها، با دو رکن ولی‌امر و شورای بیت العدل رهبری شود.
حمایت استعمار روس | یکی از رهبران جنبش خونخوار بابیت در ایران، حسینعلی نوری بود. خانواده حسینعلی همگی از وابستگان سفارت روس در ایران بودند.
حسینعلی نوری پس از آزادی از زندان، به خاک عثمانی (در نواحی عراق تبعید شد) و در آنجا نیز به حذف فیزیکی مخالفان خود ادامه می‌داد. حسینعلی بنا به وصیت باب، صبح ازل را جانشین او می‌دانست تا آنکه سیزده سال پس از مرگ باب، ادعای پیامبری کرد.
از آنجا که پیامبرنمای بهائیت با دیگر مدعیان جانشینی باب سر سازش نداشت، دولت عثمانی به ناچار برای کنترل رفتاری‌های خشونت‌بار آن‌ها، پیروان حسینعلی (بهائیان) را به عکا (در فلسطین اشغالی) و برادرش صبح ازل (ازلی‌ها) را به قبرس تبعید کرد.
بهائیان مدعی‌اند که پس از اعدام باب، بقایای جسد او را پس از 60 سال، به شهر حیفا که امروزه تحت حاکمیت رژیم غاصب صهیونیستی است منتقل کردند. پس از مرگ باب پیروانش به دو دسته ازلی و بهائی تقسیم شدند و فرقه بهائی بیشترین انشعاب و پیرو را دارد.
علی‌محمد شیرازی (ملقب به باب) فرزند محمدرضا و فاطمه بیگم بود که در سال 1235 ق در شیراز به دنیا اومد. خانواده مادری و همسر او، به واسطه تجارت تریاک و همکاری با کمپانی انگلیسی، ثروتمند بودند و توسط پیامبرنمای بهائی به افنان ملقب شدند.
مهم‌ترین عاملی که سبب شد تا ادعای مهدویت علی‌محمد شیرازی گسترش یابد، زمینه‌سازی‌هایی بود که توسط مسلک شیخیه انجام شده بود. شیخیه‌ای که مدعی بود امام زمان در جسم هرکس میتونه حلول کنه و وعده به نزدیکی ظهور می‌داد.