پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تشکیلات بهائیت و رسانه‌های همسو با آن، اخیراً خبری مبنی بر تصرف زمین های کشاورزی بهاییان روستای روشنکوه، از سوی نیروهای امنیتی را منتشر کردند. این رسانه ها در ادامه، تصرفات ساکنان بهائی این روستا را از سوی منابع طبیعی، غیرقانونی و تصرف در اراضی جنگلی دانستند.

تصرفاتی که تشکیلات بهائیت، غیرقانونی بودن آن را منکر شد: «پیش از این اداره منابع طبیعی استان مازندران ادعا کرده بود که 14 قطعه زمین در روستای روشنکوه، سابقاً جنگل بوده و بهائیان این روستا با تصرف در اراضی جنگلی، به کشاورزی و ساخت و ساز مشغول شده‌اند. در واکنش به این ادعا، خانواده‌های بهایی ساکن روستای روشنکوه می‌گویند که این اراضی بهائیان قدمتی بالغ بر 70 سال دارد».[1]

اما در پاسخ به مظلوم نمایی تشکیلات بهائی به بهانه‌ی برخورد قانونی با پیروانش در ایران می‌گوییم:

اول: بنابر اظهار و اذعان تشکیلات بهائی، علّت پیگیری و برخورد اداره منابع طبیعی، تصرفات غیرقانونی متخلفین عضو بهائیت در اراضی منابع طبیعی بوده است. تصرفات غیرقانونی که تشکیلات بهائیت با توسل به دروغ و یا ادعای قدیمی بودن ملکیت، در پی توجیه قانون شکنی اعضای خود در ایران است. لذا خوب است دوستداران ایران و حامیان محیط زیست، با وجدانی بیدار و بدون نگاه به باور و یا عضویت تشکیلاتی افراد، نسبت به مصادره اراضی ملّی کشور توسط افراد یا سازمان‌ها واکنش نشان دهند!

اما به راستی چرا تشکیلات بهائیت، خون اعضای خود را از سایر ایرانیان رنگین تر می‌داند و از تصرفات غیرقانونی و جنگل خواری آنان دفاع، برای قانون شکنان توجیه تراشی و حمایت جهانی جلب می‌کند؟! آیا عضویت در تشکیلات برانداز و غیرقانونی بهائیت، باید حاکمیت را در برخورد فراقانونی با بهائیان مجاب کند تا نسبت به زیاده خواهی بهائیان سکوت کند؟!

دوم: تشکیلات بهائیت چگونه با دفاع از عناصر قانون شکن خود به مظلوم نمایی برای آنان می‌پردازد؛ در حالی که حتی طبق تأکید پیشوایان بهائی از حق اعتراض بحق نیز به حاکمیت برخوردار نیست؟! چنان که در متون بهائی می‌خوانیم: «به نصّ قاطع جمال مبارک (پیامبرخوانده بهائی) روحی لِأحبائه الفداء، ابداً بدون اذن و اجازه حکومت جزئی و کلّی نباید حرکتی کرد و هرکس بدون اذن (اجازه) حکومت ادنی (کمترین) حرکتی نماید، مخالفت به أمر مبارک کرده است و هیچ عذری از او مقبول نیست. این امر الهی است، ملعبه صبیان (بازیچه کودکان) نیست که نفسی چنین مستحسن (نیکو) شمرده و به میزان عقل خود بسجند و نافع داند... امر قطعی الهی این است که باید اطاعت حکومت نمود، این هیچ تأویل برنمی‌دارد و تفسیر نمی‌خواهد...».[2]

سوم: تشکیلات بهائی که در ایران به بهانه‌ی تصرف زمین‌های چند عضو خود مظلوم نمایی می‌کند، آیا نسبت به مصادره‌ی زمین‌های فلسطینیان و اشغالگری رژیم صهیونیستی نیز اعتراض می‌کند؟! آیا معنی انسان در شعار وحدت عالم انسانی بهائیت، تنها بهائیان هستند؟! چرا بهائیت خود را پیام آور یکسانی انسان معرفی می‌کند اما غیربهائیان را نه فقط در باور [3] بلکه در عمل هم انسان نمی‌داند؟!

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از کانال‌های حامی تشکیلات بهائیت.
[2]. اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 464-463.
[3]. همچنان که پیامبرخوانده بهائی، ذکر نام انسان بر مخالفینش را گناهی نابخشودنی دانسته است: حسینعلی نوری، بدیع، چاپ سنگی از روی نسخه‌ی خطی، کاتب: حرف الزاء، ربیع الاول، ص 140.