بهاییان روستای روشنکوه
زمستان سال 1402 بود که با حکم قانونی، زمین‌های تصرف‌شده توسط برخی از بهائیان و غیربهائیان در احمدآباد ساری بازپس‌گیری شد. اما برخی از بهائیان بی‌توجه به منع قانونی، حصارها را کنار زده و در اراضی ملّی اقدام به کشاورزی کردند. تشکیلات بهائیت هم با استفاده از این خبر تلاش کرد تا ضمن بهره‌گیری تبلیغاتی برای خود، نظام اسلامی را به آپارتاید متهم کند و از فشار افکار عمومی علیه صهیونیست‌ها بکاهد.
تشکیلات بهائیت با ساخت یک ویدیئو از معلول 53 ساله بهائی، مدعی دادخواهی او به خاطر تخریب خانه اش در روشنکوه مازندران شد. این در حالیست که نه خانه او، بلکه ویلای پدرش، نه به خاطر عقیده، بلکه به خاطر تصرفات غیرمجاز تخریب شده است. اما آیا کسانی که از یک معلول ذهنی برای رسیدن به اهداف تشکیلاتی و تبلیغ خود سوءاستفاده می‌کند، بویی از انسانیت و اخلاق برده‌اند؟!
تشکیلات بهائیت از استرالیا پیگیر بازپس گیری متصرفات غیرقانونی خود در ایران شد. اما چگونه بهائیتی که شعار بی ارزشی خاک و زمین می دهد، این گونه برای بازپس گیری تصرفات غیرقانونی اش در منابع طبیعی، گناه خیانت به وطن را به جان می خرد!
تشکیلات بهائیت مدعی برخورد با تصرفات غیرقانونی ساکنان بهائی در روستای روشنکوه شد. اما چرا عضویت در تشکیلات برانداز بهائیت باید مانع برخورد قانونی با بهائیان متخلف شود؟!