متن مقاله
در برخی از کتیبه‌ها و یا دیوار نویسی‌ها و یا حتی برخی از اشیاء تزیینی، نام الله را نوشته و در اطراف و یا کنار آن نام رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را نیز به خط زیبا می‌نویسند و این مساله در بین مردم رایج و در بازارها بسیار زیاد است؛ اما وهابی‌ها این مساله را جایز ندانسته‌اند و معتقدند که این امر ذریعة (راه و دروازه‌ای) برای شرک است، زیرا وقتی نام رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در کنار نام خدا قرار می‌گیرد؛ این مساله متصور است که شخص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را مساوی و هم‌طراز با خداوند قرار داده است، در همین باب از ابن عثیمین سوال شد؛ وی در جواب تصریح دارد:
«موضعها ليس بصحيح؛ لأن هذا يجعل النبي -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ- ندا لله مساويا له، ولو أن أحدا رأى هذه الكتابة، وهو لا يدري من المسمى بهما، لأيقن يقينا أنهما متساويان متماثلان، فيجب إزالة اسم رسول الله -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ- ويبقى النظر في كتابة: "الله" وحدها، فإنها كلمة يقولها الصوفية، ويجعلونها بدلا عن الذكر، يقولون: "الله الله الله"، وعلى هذا فتلغى أيضا، فلا يكتب "الله"، ولا "محمد" على الجدران، ولا في الرقاع ولا في غيره.[1] موضع این نوشته (اسم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در کنار اسم الله) صحیح نیست؛ زیرا این به منزله این است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را مساوی و هم‌طراز با خداوند قرار دهی، و اگر کسی این نوشته را ببیند، در حالی‌که نداند که این نوشته برای چه چیزی است، حتماً یقین می‌کند که این دو مساوی و مثل هم هستند، پس اسم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) باید پاک شود و تنها اسم الله بماند، و این کلمه (الله) هم کلمه‌ای است که صوفیه زیاد استعمال می‌کنند و آن را بدل از ذکر استفاده می‌کنند و می‌گویند «الله الله الله» از این‌رو این کلمه هم باید پاک شود، پس اسم الله یا اسم محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بر دیوارها یا کوچه و خیابان نوشته نشود.»
این فتوای ابن عثیمین، لطیفه‌ای بیش نیست که میزان فهم وهابیت از دین و معارف دینی را بیان می‌دارد، چرا که اگر از مردم عادی که این نوشته‌ها (نام الله در کنار نام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)) را روی دیوارها می‌بینند، پرسیده شود که شما با دیدن این نوشته، به ذهنتان آمد که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با خدا هم‌طراز است؟ شخص ناراحت شده و در مقابل موضع‌گیری می‌کند؛ حتی ذره‌ای به ذهنش خطور نمی‌کند که بخواهد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را هم‌طراز با خدا قرار دهد؛ از این‌رو این فتوا نوعی توهین به فهم و درک مسلمانان است؛ زیرا هدف ایشان از این نوشته‌ها تبرک‌جویی از نام مقدس الله و رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) است، افزون بر این‌که با دیدن این اسم‌ها افراد به یاد خدا و رسول الله می‌افتند که خود نوعی امر به معروف محسوب می‌شود، پس فتوای بر عدم جواز، فتوا دادن بر حرمتِ کاری مشروع است.

پی‌نوشت

[1]. ابن عثيمين، محمد بن صالح (م 1421)، مجموع فتاوى ورسائل فضيلة الشيخ محمد بن صالح العثيمين، ج3، ص76، جمع وترتيب: فهد بن ناصر بن إبراهيم السليمان، ناشر: دار الوطن - دار الثريا، الطبعة الأخيرة، 1413 هـ.

نویسنده: علی اکبر لطفی