پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ مذهب سران صوفیه در طول تاریخ عمدتا شبیه ژله می‌ماند، لرزان و مرتعش و قابل تغییر! هر چند تصوف در بین اهل سنت پا گرفت و عمدتاً سران صوفیه، سنی بوده اند، ولی صوفیان مذهب معینی ندارند و در طول تاریخ شاهدیم که با توجه به شرایط مکان و زمان، مذهب خود را تغییر می‌دهند. آنچه در مذهب صوفیه اهمیت دارد سرزمین جغرافیایی و شرایط زمانی و مکانی آنهاست. مثلا عبدالقادر گیلانی موسس قادریه به شدت با شیعه مخالف بود ولی بعدها می بینیم قادریه ساکن آناطولی و ترکیه حال و هوای علویان این مناطق را پذیرفته وتقریبا شیعه شده اند. اقطاب دیگری از صوفیه نیز همین شکل را دارند، مثلا در سلسله سَنَد همه فرقه‌های نعمت اللهی و ذهبیه از معروف کرخی و جنید بغدادی گرفته تا ابومسعود اندلسی و ابوالبرکات و علاءالدوله سمنانی تا نزدیک به عهد صفویه عمدتا سنی مذهب بوده اند. خود شاه نعمت الله ولی هم گاهی در وصف اهل بیت می‌سراید و گاهی خود را سنی می‌نامد. به هر حال صوفیه با مشکلی بزرگ مواجه هستند و از این روست که نورعلی تابنده قطب سابق فرقه گنابادیه، برای توجیه مذهب سران صوفیه می‌گوید: خلافت، حق علی نبود، حق ملت بود و وظیفه علی!
منبع: مجموعه مقالات درباره شاه نعمت الله ولی، چاپ حقیقت، ص 11.