علمای شیعه از متکلم، فقیه، مفسر و... همگی اتفاق دارند که زنان همه پیامبران از گناه خلاف عفت، پاک هستند و به‌طریق‌اولی همسران رسول خدا از چنین نسبت‌هایی دور هستند. علامه سید جعفر مرتضی عاملی دراین‌باره می‌نویسد: «علمای شیعه تصریح دارند که همسران پیامبران ممکن است که کافر باشند، چنان‌که زنان حضرت نوح و لوط کافر بودند و خداوند در سوره تحریم از کفر آنان یاد کرده است، ولی از گناه «زنا» دور بودند و هیچ‌یک از علمای ما در این مطلب شک ندارند؛ بنابراین به‌طریق‌اولی همسران رسول خدا از چنین گناهانی مبرا هستند.»[1]
علامه طباطبایی نیز ذیل آیه 10 سوره تحریم می‌نویسد: «نسبت ننگ به ساحت مقدس انبياء امرى نادرست است. کسی‌که با كلام خداى تعالى آشنا باشد، چنین نسبت‌هایی را از سوی خدا به همسران پیامبران نمی‌پسندد؛ بلكه این‌گونه امور را از ساحت مقدس انبياء دفع می‌کند و آن حضرات را منزه از امثال اين اباطيل می‌داند.»[2]
علمای شیعه چنین دیدگاهی دارند و با این‌که همسران پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را معصوم از خطا، اشتباه و حتی گناه نمی‌‌دانند، ولی نسبت دادن قذف به آنان را تهمتی ناروا می‌دانند، همان‌گونه که تاکنون چنین نظری دادند؛ بنابراین احترام گذاشتن به منتسبین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مخصوصاً همسران ایشان، امر لازم و ضروری است، چه رسد به این‌که نعوذ بالله به ایشان تهمت زنا داده شود، از این رو بزرگان دین به شدت با این امر مقابله کرده‌اند و همسران پیامبر اکرم را از این گناه مبرا دانسته‌اند، اما ناصر الدین البانی که خود را محدث و عالم بر کتب روایی می‌داند و وهابیت به دیدگاه‌های حدیثی و فقهی او اعتنای بسیار زیادی دارند، با تمام وقاحت به همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تهمت زنا می‌زند و این امر را برای ایشان متصور دانسته، و در این‌باره می‌گوید:
«اگرچه وقوع این امر ممکن است، به دلیل عدم وجود نصی بر محال بودن آن از ناحیه زنان پیامبر، از این‌رو پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در برابر قصه عایشه حالتِ انسانی منتظر و نظاره‌گر داشت که از طریق وحی مساله افشا شود و این از قول ایشان روشن می‌گردد که فرمودند: همانا تو از دختران آدم هستی؛ اگر از این تهمت مبرا باشی، پس خداوند تو را مبرا می‌کند و اگر مرتکب گناهی شده‌ای پس توبه کن؛ ... این بدین معنا است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قطع به برائت عایشه نداشتند تا این‌که وحی نازل شد، و این‌گونه فهمیده می‌شود که به خودی خود، این امر (زنا از سوی همسر پیامبر) امری ممکن الوقوع است.»[3]

پی‌نوشت:

[1]. حدیث الافک، سید جعفر مرتضی عاملی، ج1، ص5.
[2]. الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، ج10، ص235. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. سلسلة الاحادیث الصحیحة، البانی، ج6، ص27. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.