پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از راه‌های تشخیص مدعی راستین، عدم تضاد و تناقض کلام وی با حکم عقل و حکمت است. احمد بصری بارها کلام او در تضاد با حکم عقل بوده است. وی می‌گوید: «بلعم باعورا پیامبری بود که واسطه گناه به سگ هار تبدیل شد!»[1]

و حال آن‌که نه تنها هیچ دلیلی برای حرف او نیست بلکه کلام وی خلاف حکمت و حکم عقل است. به خاطر همین اسناد است که اتباع او زیر بار مناظره نمی‌روند و فرار را در مناظرات بر قرار ترجیح می‌دهند. در جواب به این شبهه باید گفت؛

اولا: ما هیچ آیه و روایتی دال بر این‌که بلعم باعورا پیامبر باشد نداریم. بلکه وی از علمای بنی اسرائیل بود که با توجه به تهذیب نفسی که انجام داد به مقامی رسید. و سپس گمراه گشت. ما در تاریخ از این‌گونه افراد زیاد داشته‌ایم مثل بعضی حواریون حضرت عیسی که پیامبر نبوده و با این حال شفا می‌دادند و سپس گمراه گشتند.
ثانیا: مطابق دلیل عقلانی و حکمت، پیامبران از گناهان صغیره و کبیره پاک و مبرا هستند، چرا که باید از نظر علمی و عملی معصوم باشند و هیچ گناهی از آنان صادر نشود وگرنه نمی‌توانند رسالت پیامبری را بر عهده بگیرند، زیرا اگر پیامبری که الگوی علمی و عملی و اخلاقی امت محسوب می‌شود، در القای مسائل الهی از اشتباه مصون نباشد و در رفتار خود دچار تخلف شود، فلسفه نبوت لغو خواهد بود و در این صورت لزوم اطاعت بی‌قید و شرط از یک بشر معمولی، نامعقول خواهد بود.
ثالثا: طبق بیان احمد بصری، چه تضمینی است که خود احمد بصری هم بعدا دچار گمراهی نشود و به سگ هار تبدیل نشود؟

پی‌نوشت:

[1]. نبوت خاتمه، احمدالحسن، اصدارات انصار، بی‌تا، بی‌جا، ص 15.