قرآن کریم معجزه الهی است و با تحدی و تواتر صحت آن ثابت می‌شود و نیاز به تائید هیچ کتابی برای تأیید صحت محتوای خود ندارد، از اتفاق این کتاب‌مقدس است که در اثبات سند خود دچار مشکل است، چون نسخه محور است و هیچ نسخه کاملی از قرون اولیه صدور آن وجود ندارد.
اینکه در کتاب‌مقدس هیچ بشارتی به پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) نیست، وجود عناد دشمنی یهودیان و مسیحیان نسبت به پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) است که خداوند متعال در قرآن به همین سبب علمای ایشان را مؤاخذه فرموده است:اهل كتاب هم چنان كه فرزندان خود را مى‏‌شناسند او را مى‌‏شناسند، ولى گروهى از ايشان در عين آگاهى حقيقت را پنهان مى‌‏دارند، از جمله این موارد می‌توان به اعتقاد مردم به ظهور الیاس، مسیح و آن نبی( یوحنا1: 19-25) اشاره کرد. با توجه به اینکه عیسی مسیح بود نه آن نبی، پس آن نبی کیست؟ و یا بشارت به ظهور نبی‌ای مثل موسی از برادران بنی‌اسرائیل ( تثنیه 18: 15-22) و تشابه حضرت موسی با پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) و یا مژده به آمدن پِرِکلیتوس، که مسیحیان آن را به روح‌القدس ترجمه کردند، علاوه بر این موارد باید به حذف بسیاری از کتاب‌ها و اناجیل نیز اشاره کرد که کلیسا با عنوان کتب غیرمعتبر مردم را از دستیابی به محتوای آنها محروم کرده است و نکته آخر اینکه از نگاه مسیحیت، عیسی (ع) خداست نه نبی و این ادعا که بعد از عیسی هیچ نبی و دینی نمی‌آید بر خلاف آیات کتاب‌مقدس است.
هشدار به آمدن انبیای کذبه توسط عیسی و بیان نشانه‌های آن اگر ایشان آخرین نبی بود باید می‌فرمود بعد از من اصلاً نبی‌ای نمی‌آید و هر که ادعا کند، نبی کاذب است، نه اینکه به بیان ویژگی‌های نبی صادق و کاذب بپردازند، اینکه فرمود مراقب انبیای کذبه باشید در حقیقت اصل آمدن نبی را پذیرفته ولی نسبت به کذبه بودن آن هشدار داده و این یعنی نبی صادق هم بعد از ایشان وجود دارد. و لذا حضرت ایشان را به درختانی با ثمره نیکو معرفی می‌کنند، متی 7 : 20-15:«  امّا از انبیای کَذَبِه احتراز کنید، که به لباس میش‌ها نزد شما می‌آیند ولی در باطن، گرگان درنده می‌باشند. ایشان را از میوه‌های ایشان خواهید شناخت. آیا انگور را از خار و انجیر را از خس می‌چینند؟ همچنین هر درخت نیکو، میوه نیکو می‌آورد و درخت بد، میوه بد می‌آورد. نمی‌تواند درخت خوب میوه بد آوَرد، و نه درخت بد میوه نیکو آوَرَد. هر درختی که میوه نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود لهذا از میوه‌های ایشان، ایشان را خواهید شناخت.» وجود انبیایی بعد از حضرت عیسی این گفته را تایید می‌کند.
  در کتاب‌مقدس به وجود انبیایی بعد از عروج حضرت عیسی (ع) به آسمان اشاره می‌کند، «و چون روز چند در آنجا ماندیم، نبی‌ای آغابوس نام از یهودیه رسید،»(اعمال رسولان21:  10)
اما اینکه گفتید بدون کتاب‌مقدس چگونه می‌شود گفتاری را به عیسی نسبت داد می‌گوییم همان‌گونه که شما کلام کاتبان را به عیسی نسبت دادید.
چه معیار و ملاکی برای شما هست که این نوشته‌های کاتبان را به عیسی نسبت می‌دهید؟ درحالی‌که برخی از آن‌ها اصلاً عیسی را درک نکرده‌اند و برخی از کتب نیز که به حواریون منتسب شده در صحت این انتساب شک و تردید جدی وجود دارد. به‌عنوان‌ مثال انجیل متی که حدود سال80 م نوشته‌شده، برگرفته از انجیل مرقس است و بعید است که یک حواری بجای نقل مستقیم خاطرات خود از یک غیرحواری مطلبی را نقل کند.( فهیم عزیز، المدخل الی عهد الجدیدص 243)
اگر بگویید تائید آبای کلیسا درباره این مکتوبات وجود دارد؟ می‌پرسیم آن‌ها بر چه اساس برخی از نوشته‌ها را نپذیرفتند و برخی را به‌عنوان کلام عیسی به او نسبت دادند؟ اگر بگویید کاتبان با عنایت روح‌القدس این نوشته‌ها را نوشته‌اند و یا آبای کلیسا به مدد روح‌القدس این کتب را انتخاب کردند، ما هم می‌توانیم ادعا کنیم قرآن با عنایت روح‌القدس نازل‌شده، حال چگونه شما می‌توانید آن این ادعا را رد کنید؟