مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان، که نزد اهل سنتِ منطقه بلوچستانِ ایران از جایگاه بالایی برخوردار است، در خطبه‌های نمازجمعه، در موارد مختلفی در رابطه با امام حسین (علیه‌السلام) سخنانی را گفته است. به دیدگاه وی در رابطه با جایگاه امام حسین (علیه‌السلام) اشاره می‌کنیم.
مولوی عبدالحمید، در رابطه با جایگاه امام حسین (علیه‌السلام) و مصائب کربلا می‌گوید: «در کربلا چنان واقعه‌ای رخ داد که تا قیامت کسی آن را فراموش نمی‌کند. در این واقعه امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش، مظلومانه در صحرای کربلا شهید شدند و خداوند امام حسین را سربلند کرد که شهادت را نصیب ایشان گردانید. شهادت مایه عزت و افتخار انسان است و شهید مقام بسیار بالایی دارد. امام حسین با همه همراهانش به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و بعد از این زندگی و حیات، زندگی شهیدان را کسب کردند، اما یزید و یزیدیان ماندند و رسوا شدند. حیثیت خود و دیگران را بردند. یزید مدت زیادی نماند و حکومتش زیاد دوام نیاورد و مبتلا به مریضی شد و مرد و تمام کسانی‌که به حضرت حسین ظلم کرده بودند، خداوند آن‌ها را با ذلت و خواری از دنیا برد و رسوا شدند.»[1]
وی در خطبه‌ای دیگر گفته است: «امام‌ حسین رضی‌الله‌عنه، فرزند و تربیت‌یافتۀ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم و حضرات علی و فاطمه رضی‌الله‌عنهما است. هیچ‌کدام از مردم زمان ما و حتی مردم زمان گذشته به‌هیچ‌وجه قابل مقایسه با امام‌ حسین نیستند.» وی در ادامه افزود: «امام حسین رضی‌الله‌عنه برای کشورگشایی و رسیدن به حکومت قیام نکرد، بلکه قیام ایشان در راستای امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح جامعه، اجرای عدالت و مقابله با ظلم و استبداد و خودرأیی بود. امام حسین (علیه‌السلام) متوجه شد کسی که در رأس حکومت قرار دارد، مدیری ضعیف و فردی نالایق، ناتوان، خودکامه، خودرأی و دیکتاتور است که اهل مشورت هم نیست که با روی کار آمدن چنین مدیر ضعیفی، جامعه به فساد کشیده می‌شود و تمام دستاوردهای حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وسلم و خلفای راشدین برباد می‌شود.»[2]
ایشان هم‌چنین گفت: «هیچ مسلمان و حتی انسان سنگدلی نیست که از حادثۀ کربلا و مصیبت‌هایی که بر حضرت حسین (علیه‌السلام) و یارانش در این جریان بگذرد، و ناراحت و دلخون نباشد. بنده بارها گفته‌ام که اگر ما در زمان حضرت حسین (علیه‌السلام) می‌بودیم با افتخار مسلح می‌شدیم و در کنار امام حسین (علیه‌السلام) مبارزه کرده و شهید می‌شدیم.»[3]
مولوی عبدالحمید هم‌چنین گفت: «بنده بارها گفته‌‌ام که اگر ما در زمان امام حسین (علیه‌السلام) می‌بودیم، شمشیر برمی‌داشتیم و در کنار ایشان به شهادت می‌رسیدیم. این تظاهر نیست، بلکه واقعیت است. بنده مطمئنم اگر علما و بزرگان اهل‌سنت از قبیل امام ابوحنیفه، امام شافعی و سایر بزرگان در آن زمان بودند، به حمایت از امام حسین (علیه‌السلام) برمی‌خاستند و در کنار امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت می‌رسیدند. امام ابوحنیفه به‌خاطر دفاع از اهل‌بیت پیامبر به زندان افتادند و جنازه‌شان از زندان‌های بغداد بیرون آورده شد.»[4]
اکنون سؤال این است که اگر اهل سنت، محب امام حسین (علیه‌السلام) هستند، پس چرا برای ایشان عزاداری نمی‌کنند، چرا یاد و خاطره ایشان را بزرگ نمی‌دارند و با گریه بر مصائب امام حسین (علیه‌السلام) درس عاشورا را که مبارزه با فساد است، سرلوحه خود قرار نمی‌دهند؟
مولوی عبدالحمید به این سؤال این‌گونه پاسخ می‌دهد: «این‌که اهل‌سنت در سالگرد شهادت یا وفات بزرگان صحابه و اهل‌بیت، لباس سیاه نمی‌پوشند و به شیوۀ رایج مراسم عزاداری برگزار نمی‌کنند، به معنای نبود محبت یا بی‌تفاوتی نسبت به مصایبی که بر این بزرگان روا داشته شده نیست، بلکه این موضوع به فتوای فقهی اهل‌سنت برمی‌گردد که مستنبط از آیات و احادیث است.»
با توجه به آنچه گفته شد، اهل سنت دیوبندیه منطقه بلوچستان ایران، بر اساس آموزه‌های دینی خودشان عزاداری را جایز نمی‌دانند، در مقابل شیعیان بر اساس آموزه‌های دینی خودشان عزاداری و گریه برای امام حسین (علیه‌السلام) را مستحب می‌دانند. از این‌رو باید پیروان هر دو مذهب به این مسئله واقف باشند و به دیدگاه دیگر مذاهب احترام قائل باشند. اهل سنت باید به عزاداری شیعیان با دیده احترام بنگرند؛ زیرا شیعیان بر اساس آموزه‌های دینی عزاداری می‌کنند و شیعیان نیز باید درک کنند که علت عدم عزاداری برای امام حسین (علیه‌السلام) توسط اهل سنت، به معنای عدم محبت آنان به اهل بیت و امام حسین (علیه‌السلام) نیست.

نویسنده: مجتبی محیطی

پی‌نوشت:

[1]. دین آنلاین، «علت عزاداری نکردن اهل سنت به عقیده مولوی عبدالحمید»، خطبه‌های روز جمعه (17 آبان 1392) مولوی عبدالحمید در مصلای زاهدان.
[2]. سنی آنلاین، «امام حسین برای اجرای عدالت و علیه خودرأیی و استبداد قیام کرد»، تاریخ انتشار: 23 شهریور 1397.
[3]. سنی آنلاین، «امام حسین برای اجرای عدالت و علیه خودرأیی و استبداد قیام کرد»، تاریخ انتشار: 23 شهریور 1397.
[4]. سنی آنلاین، «اهل‌سنت قیام امام حسین را قیام علیه استبداد و خودکامگی می‌داند»، تاریخ انتشار: 13 آبان 1394.