پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دیدگاه احمدالحسن بصری پیرامون علماء و فقهای اسلام چیست؟

هر چند که احمد بصری خود را دشمن استکبار و کفر جهانی معرفی کرده است، اما تاکنون تمام توانش را در راه مبارزه با علماء و فقهای شیعه صرف نموده و هیچ اقدام عملی علیه داعش یا صهیونیسم نداشته است.[1] بطوری که علمای عصر حاضر را مصداق علمای گمراه پنداشته و خود را هدایت‌گر قرن معرفی می­‌کند. وی در ابراز دشمنی خود تا جایی پیش رفته است که دست به دامان تهمت شده و درباره علمای شیعه می­‌گوید:«آنان مردم را از جهاد در پیشگاه امام و از مبارزه با کفار که دولت‌های اسلامی را به غارت بردند منع می‌­کنند.»[2] همچنین گفته است: «علمای شیعه فتوا داده­‌اند که غیبت کبری پایانی ندارد و هیچ أحدی هرگز حضرت را نخواهد دید.»[3]

احمدالحسن بر این باور است که تقلید از فقهای اسلام حرام بوده و بایستی هر کسی بر اساس دانسته خود از دین اسلام عمل کند. لذا بر اساس این باور در اول شوال (1424 ه ق) اعلام کرد: «علی کل مسلم ترک التقلید فی الفقه و الاصول و العمل بالاحتیاط فکل مقلد فهو عاصی لامر الامام المهدی (علیه السلام) و علیهم جمیعا الرجوع فی عقائدهم الی وصی الامام المهدی(علیه السلام)... بر تمامی مسلمانان ترک تقلید در فقه و اصول و عمل به احتیاط واجب است. پس تمامی مقلدین مخالف امر امام مهدی (علیه السلام) هستند. و بر آنان واجب است که در عقائد خود به وصی امام مهدی (علیه‌السلام) مراجعه کنند.»

[1]. احمد بصری با ادعای تشکیل «سرایا القائم» سعی بر این داشت تا خود را مدافع تشیع و مخالف داعش نشان دهد، اما پس از مدتی معلوم شد که این لشگر، توهمی بیش نبوده و وجود خارجی ندارد. بنابراین به جهت جبران این افتضاح، بدون هیچ دلیل و مدرکی برخی از شهدای عراق را شهدای انصار در مبارزه با داعش نامید. این در حالی است که در بیانیه‌­ها و کتاب‌های خود جهاد در بیرق فقهاء را حرام دانسته و بر اساس روایت «لاسْتَبْقَیْتُ نفْسیِ لِصَاحِبِ هَذَا الامر» هر گونه جهاد و کشته شدی را غیر صحیح اعلام کرده است. لذا ادعای شهادت انصار احمد بصری با فتوای غیر مجاز بودن جهاد در غیر بیرق صاحب الامر هم‌خوانی ندارد.
[2]. المتشابهات، احمدالحسن، اصدارات انصار، بی‌تا، بی‌جا، ج1، ص 68.
[3]. وهذا ما یفتی به بعض علماء الشیعه الیوم أنه لانهایه للغیبه الکبرى ولا أحد یراه أبداً وهم بالحقیقه لایریدون ظهوره ثم قیامه. تاریخ خطبه28  شوال 1424 ه – ق.