گفتنِ «مرگ بر امریکا» طبق کتاب مقدس زرتشتیان، گفتار نیک است

  • 1398/01/17 - 17:48
در هر جای دنیا جنگ و ترور و کودتا رخ می‌دهد، امریکا در آن نقش دارد. مرگ بر امریکا یعنی «مرگ بر جنگ» یعنی «مرگ بر جنایت». انرژی منفی کجا بود؟ «مرگ بر امریکا» همه‌ش انرژی مثبت است. جالب است بدانیم که دراوستا کتاب مقدس زرتشتیان هم برای اهریمن و پیروان او و همه بدکاران آرزوی مرگ شده است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از سیل اخیر در کشور (فروردین 1398) برخی مدعیان روشنفکری گفتند که وقتی «مرگ بر امریکا» می‌گوییم انرژی منفی به خودمان بازمی‌گردد و تبدیل به سیل و زلزله و مصیبت می‌شود! در این میان برخی از موبدان زرتشتی هم از فرصت سوء استفاده کرده و این چنین عباراتی را بر زبان آوردند. به ذهنم رسید که پاسخی آماده کنم. نتیجه آن شد که در ادامه می‌آید:

پاسخ:

- برای من جای سؤال است که چطور وقتی عده‌ای ناجوانمردانه «مرگ بر اصل ولایت فقیه» می‌گفتند کسی یاد انرژی منفی نیفتاد؟! آن موقع همین روشنفکرنماها، نه تنها سکوت کردند، بلکه خودشان شعار «مرگ» سر می‌دادند.

- ایالات متحده مریکا در همین قرن معاصر میلیون‌ها غیر نظامی را در ویتنام، ژاپن، لیبی، عراق و افغانستان کشته است. امریکا بزرگترین صادر کننده سلاح‌های کشتار جمعی در جهان هست. امریکا تنها دولتی است که از بمب اتمی علیه انسان‌ها استفاده کرده و امروز حامی اصلی عربستان سعودی در قتل عام مردم یمن است. امریکا در 8 سال دفاع مقدس، حامی اصلی صدام بود (سند از New York Times).  حتی به اعتراف ترامپ، داعش به دست امریکا ساخته شد (سند از CNN).  در هر جای دنیا جنگ و ترور و کودتا رخ می‌دهد، امریکا در آن نقش دارد. مرگ بر امریکا یعنی «مرگ بر جنگ» یعنی «مرگ بر جنایت». انرژی منفی کجا بود؟ «مرگ بر امریکا» همه‌ش انرژی مثبت است.

- در دوران حکومت شاه، ایران شاهد انواع بلایای طبیعی هولناک از جمله سیل و زلزله و برف و بوران و تگرگ و طوفان بود. خب مگر در آن زمان هم «مرگ بر امریکا» می‌گفتیم؟ 

گفتنِ «مرگ بر امریکا» طبق کتاب مقدس زرتشتیان، گفتار نیک است

- زرتشتیان در نمازهای روزانه خود، مکلّف هستند که به «اَنگرَه مَینیو» لعن و نفرین بفرستند.[1] برای «انگره مینیو» معانی زیادی بیان شده که وجه اشتراک همه معانی یک چیز است و آن هم «نیروی شر» و «ذات اهریمنی» است و به راستی کدام دولت و نهادی را در جهان امروز، سراغ داریم که بیش از ایالات متحده امریکا خون بیگناهان را بر زمین ریخته و ویرانی‌ها بر جای گذاشته باشد؟

- در اَوِستا (کتاب مقدس زرتشتیان) کسی که دیوها (نیروهای شرور و پیروان بدی‌ها) را لعن و نفرین کند، ستایش شده است.[2] همچنین در اوستا می‌خوانیم که «اهریمن، دشمن و ستمگر، شکسته باد».[3] این «شکسته باد» همان معادلِ «مرگ بر» در زبان امروزی فارسی است. اگر خُرده اوستا (که بخشی از اَوِستا و حاوی دعاهای زرتشتی است) را بخوانیم، تقریباً در هر نیایش، یک یا چند بار بر اهریمن، پیروان او، بدکاران و ستمگران، لعنت و نفرین فرستاده شده است. برای نمونه در نیایش «آفرینگان دهمان» می‌خوانیم: «بدخواه، سرنگون باد!»[4] در نیایش آبزور نیز «هر کس که خواهان آزار دادن دیگران است» لعنت شده است.[5] در یَسنا آمده که زرتشت (یا شاگردان او) دعا می‌کنند که «هر کس دشمن ما و دشمن سرزمین ما هست، کور و کر و فلج شود».[6]

- در گاتها (که بخشی از اوستا کتاب مقدس زرتشتیان است) هم دشمنان و بدکاران، لعنت و نفرین شدند. برای نمونه می‌خوانیم: «کجاست نگهبان آیین آن سرور دادگر تا آنان -گنهکاران و بدکاران- را از زندگی و آزادی بی‌بهره سازد».[7] زرتشت، برای دشمنان خود آرزوی مرگ می‌کند. همچنین می‌خوانیم: «ای وُهومَن، بِندوَه را نابود ساز... او را با مرگ دریاب».[8] از قرار معلوم، چنان که استاد پورداود (پدر اوستاشناسی ایران گفته است) بِندَوه از سران استکبار در دوران زرتشت بود که زرتشت برای او آرزوی مرگ می‌کرد.

- در تاریخ زندگی زرتشت می‌خوانیم که او اختلافی با یک جادوگر پیدا می‌کند. جادوگر برای زرتشت آرزوی مرگ می‌کند و زرتشت هم برای او آرزوی مرگ می‌کند. همین سبب شد که جادوگر به همراه فرزندان و نوه‌هایش کلّهم اجمعین نابود شده و نسلش منقرض شود.[9] 

پی‌نوشت:

[1]. مری بویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آنها، ترجمه ع.بهرامی، تهران: نشر ققنوس، ویراست دوم، 1391، ص 58-59.
[2]. اوستا، فروردین یَشت، بند 89.
[3]. خُرده اوستا، ابتدای (دعای) نیرنگ گشتی بستن (اوستا، به گزارش دکتر دوستخواه، تهران: نشر مروارید، 1391، ج 2، ص 581).
[4]. خرده اوستا، ترجمه موبد اردشیر آذرگشسب، تهران، بهمن 1354، چاپ دوم، ص 135.
[5]. خرده اوستا، ترجمه موبد اردشیر آذرگشسب، ص 111.
[6]. اوستا، یَسنا 9، بند 28-29.
[7]. گاتها کهن‌ترین بخش اوستا، ترجمه ابراهیم پورداود، تهران: انتشارات اساطیر، 1378، ص 273 (هات 53، بند 9).
[8]. گاتها کهن‌ترین بخش اوستا، همان، ص 237 و 554 (هات 49، بند 1)
[9]. ژاله آموزگار، احمد تفضّلی، اسطوره زندگی زردشت، تهران: نشر چشمه، 1386، ص 80-81 و 130-131.

پیوست‌ها:



تولیدی

دیدگاه‌ها

کانال تاریخ حقیقی ایران (نقد زرتشت و باستانگرایی) در تلگرام و ایتاء، مربوط به تیمِ ادیان‌‌نت: @n_bastan

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.