پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از نشانه‌های هم‌بستگی بهائیان با رژیم صهیونیستی، حمایت آنان از سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی این رژیم غاصب و کودک‌کش است. از این‌رو سکوت معنادار فرقه‌ی بهائیت، در قبال سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی اسرائیل در جنایات صبرا، شتیلا و قانا و محاصره‌ی طولانی مدت غزه، کشتار کودکان، زنان و سالمندان بی‌گناه و تخریب مساجد و مدارس و مراکز تحت نظارت سازمان ملل؛ از دیگر نشانه‌های این پیوند عمیق است.
اما جالب آن‌که نه تنها بهائیان سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی صهیونیست‌ها را محکوم نکرده و هیچ اعتراضی از خود نشان نداده‌اند، بلکه بنابر گزارش ساواک، بهائیان ایران در جنگ 1967 م اسرائیل، مبلغ 120 میلیون تومان را جهت کمک به ارتش اسرائیل، به حیفا ارسال کرده‌اند.[1]
این‌ها همه در حالیست که بهائیت با طرح شعار صلح جهانی [2]، فعالیت‌های تبلیغی خود را به پیش برده و از حمایت جنگ‌طلبان و سکوت معنادار در برابر جانیان سخنی به میان نمی‌آورد. از طرفی چگونه کمک مالی به رژیم خون‌خوار صهیونیستی، با نهی از هرگونه جنگ و جهادی توسط پیامبرخوانده‌ی این فرقه، سازگاری دارد؟![3]

پی‌نوشت:
[1]. مجله‌ی اخبار امری، شماره: 10، ص 601؛ جواد منصوری، تاریخ قیام پانزده خرداد به روایت اسناد، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1378 ش، شماره: 2/96.
[2]. ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، 127 بدیع، ج 2، ص 150.
[3]. ر.ک: عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 271.