متن مقاله
سلفیه تکفیری هم‌چون وهابیت و سلفیه جهادی، اکثر مسلمانان را که با عقاید آنان همراه نیستند، کافر می‌پندارند. به عنوان مثال، سلفیه تکفیری، مردم عراق را که در آن شیعه و هم سنی وجود دارد، به چهار دسته تقسیم کرده‌اند:
اول: صلیبیون که منظور آن‌ها اشغال‌گران آمریکایی و غربی است؛ دوم: رافضیون که مراد شیعیان عراق هستند؛ سوم: صفویون یا همان شیعیان ایرانی که به گمان سلفیه تکفیری، ایرانیانی هستند که بر عراق تسلط دارند، و چهارم: مرتدین یعنی اهل سنت عراق که با دولت همکاری می‌کنند.[1]
سلفیه تکفیری، همه این چهار گروه را کافر دانسته و فرقی بین اشغالگران آمریکایی و مسلمانان شیعه و سنی نمی‌گذارند، و همه را مستحق مرگ می‌دانند. در همین راستا، افرادی هم‌چون ابومصعب زرقاوی، در قالب جریان القاعده عراق وارد این کشور شد و انسان‌های زیادی را کشت. هم‌چنین در همین فضا بود که عالمان وهابی، حکم به تکفیر مسلمانان شیعه و سنی دادند. یکی از این اشخاص، فردی است به نام عبدالرحمن ناصر البراک که شیعیان و اهل سنتی که تمایلات صوفی دارند را کافر و مشرک دانست.[2] یا ابن جبرین، یکی از عالمان بزرگ وهابیت فتوای قتل شیعیان و تخریب قبرهای امامین عسکریین را صادر کرد که موجب شد حرم ائمه عسکریین تخریب شده و جمعی از شیعیان به شهادت برسند.[3]
البته تنها وهابیان و سلفیه جهادی نیستند که چنین نگاهی به شیعه دارند، بلکه گروه‌های وابسته به مکتب سلفیه در پاکستان، هم‌چون سپاه صحابه، لشکر جهنگوی و لشکر طیبه نیز مانند وهابیت تکفیری بوده و به طور رسمی شیعیان را تکفیر می‌کنند و هر از گاهی شیعیان را به شهادت می‌رسانند و جنایات فجیعی به وجود می‌آورند.

پی‌نوشت:

[1]. علیزاده موسوی، سید مهدی، سلفی گری و وهابیت، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، 1391ش، ج1، ص96.
[2]. سایت عبدالرحمن ناصر البراک، شماره فتوا1808، تاریخ: 26/11/1427
[3]. علیزاده موسوی، سید مهدی، سلفی گری و وهابیت، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، 1391ش، ج1، ص96.