دشمنی و عداوت گاه سبب می‌شود که طرف باطل به خاطر عدم پذیرش حقیقت، حرف حق را کتمان نموده و در مسیر باطل به پیش می‌رود. اما این روند همیشگی نیست و در مواردی هم حق و حقیقت، ظهور خود را آنچنان در دل همگان آشکار می‌کند که حتی معاندان نیز از کتمان آن رنج می‌برند و گویی مجبور به بیان واقعیت می‌شوند.
در باب نظریه تثلیث که بسیاری از معاندان و دشمنان امامت سعی در رواج و تثبیت آن داشتند احمد بن حنبل که از پیشوایان فکری وهابیت نیز به شمار می‌آید با بیان سئوالاتی آن را رد کرده و بر جانشینی امیرالمومنین (علیه السلام) تاکید کرد.
وی با گمراه‌تر از حمار خواندن کسانی که به نثریه تثلیث معتقد هستند بیان داشت : «... اصحاب پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) خلافت آن حضرت (علی علیه السلام) را پذیرفته و به آن راضی بودند. پشت سر آن حضرت نماز می‌خواندند و در رکاب ایشان می‌جنگیدند. با آن حضرت اعمال حج به جا می‌آوردند و ایشان را امیرالمومنین خطاب می‌کردند. ما نیز از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تبعیت می‌کنیم.» [1]  

پی‌نوشت:
[1].  مرعشی نجفی، ملحقات إحقاق الحق، ایران قم، ج31، ص556. به نقل از عبدالرحمن شرقاوی در کتاب ائمه الفقه التسعه، ج2، ص28