نظریه تثلیث یا همان اعتقاد به خلفای سه‌گانه به عنوان جانشینان بعد از رحلت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) توسط دشمنان ولایت مطرح شد و مورد پسند پیشوایان فکری و نظریه پردازان وهابیت قرار گرفت و از این رو بسیاری از ایشان تلویحا آن را تأیید و به روش‌های گوناگون به ترویج و حمایت از آن پرداختند.
ابن‌تیمیه در حمایت از نظریه تثلیث سخنان کسانی را که این نظریه را قبول داشتند را در کتاب خودش آورده و عملا به ترویج آن کمک کرده است.
ابن‌تیمیه آورده است: «بعضی از مسلمانان درباره خلافت علی (علیه السلام) سکوت کرده و او را خلیفه چهارم نمی‌دانند زیرا امت اسلامی بر خلافت او اتفاق نکردند. امویان اندلس حضرت علی (علیه السلام) را به دلیل عدم همراهی مردم، خلیفه نمی‌دانستند. بعضی از امویان نیز در خطبه‌های نماز جمعه پس از ذکر نام ابوبکر، عمر و عثمان، معاویه را خلیفه چهارم معرفی می‌کردند و نامی از حضرت علی (علیه السلام) به میان نمی‌آوردند. [1]  

پی‌نوشت:
[1]. ابن‌تیمیه جنبلی، منهاج السنه النبویه فی نقض کلام الشیعه القدریه، بیروت لبنان، ج4، ص30 وج3، ص87