احمد بن علی بن شعیب، معروف به نسایی، نویسنده یکی از صحاح سته اهل‌سنت از جمله بزرگان و حفاظ حدیث است که به دلیل بیان فضائل امام علی (علیه‌السلام) مورد غضب و ضرب و شتم طرفداران و حامیان حکومت اموی قرار گرفت.
بر اثر تبلیغات سوء امویان مردم دمشق نسبت به حضرت علی (علیه‌السلام) بغض و کینه داشتند. نسایی با ورودش به دمشق برای آشنا کردن مردم با مقام و جایگاه امام علی (علیه‌السلام) کتاب «خصائص امیرالمومنین» را نوشت.
امویان و طرفداران آن‌ها که همیشه از حق گریزان هستند و حتی تاب و تحمل شنیدن آن را ندارند، نوشتن چنین کتابی از نسایی را تحمل نکردند و به بهانه ننوشتن فضائل شیخین و انکار فضائل معاویه به ضرب و شتم وی پرداختند و او را از مسجد جامع دمشق بیرون انداختند و از شهر اخراج کردند.
این عالم بزرگ اهل‌سنت به جرم دوست داشتن امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و نقل فضائل آن حضرت و دشمنی با معاویه و عمرو بن‌عاص، مضروب شد و بر اثر همین حادثه از دنیا رفت.[1]

پی‌نوشت:

[1]. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، بیروت لبنان، ج14، ص125- 135