پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ اگر چه مسـیحیان ادعا می‌کنند که مبدأ هستی در همه مظاهر عالم تجلی نموده جز آن که در مسـیح، به کمال تجلی ظاهر شده است، اما کمال تجلی را در «تجسم خدا» فرض می‌کنند که مفهومی کاملا مادی و شـرك آلود است. آنان تفاوت میان تجلی و تجسم را در نیافته اند، آری خداوند در همه چیز تجلی کرده ولی عین همه اشیا و متحد با آن ها نیست، چنان که عقل و هوش آدمی در صـنایع و مخترعات او تجلی نموده، اما هیچ گاه کسـی ادعا نمیکند که تلفن و تلگراف و ماشین و هواپیما، عینا همان عقل و هوش بشرند! ضمنا هر موجودی به اندازه خودش خدا را نشان می‌دهد و بر او دلالت دارد نه به اندازه خدا که بیرون از اندازه آن هاست، همان گونه که مسـیح هم در حد خود نمایانگر خداست. و لذا در انجیل یوحنا آمده است: «پدراز من بزرگ تر است»[1]
و در انجیـل مرقس و لوقـا می خوانیم که مسـیح (علیه السـلام) بـا حالتی اعتراض آمیز به کسـی که او را اسـتاد نیکو می خوانـد فرمود: چرا مرا نیکو می خوانی؟ هیچ کس جز خدا نیکو نیست.[2]

 پی نوشت :
[1] انجیل یوحنا، 14 : 28.
[2] مرقس، 10 : 18 و لوقا، 18 : 19.