همه ما می‌دانیم از جمله خدماتی که در این سالیان به مردم ارائه می‌شود، خدمات پستی است و از این طریق بسیاری از مرسولات به صورت بسته‌بندی شده و بدون این‌که مامورین شرکت خدمات رسانی پستی از محتویات آن آگاهی داشته باشند، آن را به مقصد می‌رسانند و البته در قبال آن وجه و مزدی را نیز مطالبه می‌کنند، اما بیشتر از آن منتی بر سر هیچ‌کدام از طرفین نداشته و پس از ارسال محموله پستی به مقصد، ماموریت ایشان نیز به پایان رسیده و ادامه‌ای برای آن متصور نیست.
محمد بن‌عبدالوهاب با پایین آوردن شآن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حد یک انسان معمولی از ایشان تعبیر به طارم یا پستچی کرده است و با این تشبیه بر این باور است که ایشان صرفاً یک پیام‌رسان بوده و پس از رحلت، کاری از او ساخته نیست!
این تفکر باطل باعث گشت تا یاران محمد بن عبدالوهاب در حضورش، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را تنقیص کرده و و می‌گفتند: «عصایی که در دست می‌گیریم از محمد بهتر است و فایده بیشتری دارد، زیرا به وسیله این عصا می‌توانیم حیوانات موزی هم‌چون مار را بکشیم؛ اما محمد مرده است و هیچ فایده‌ای ندارد و هیچ کاری از او ساخته نیست. او تنها یک نامه‌رسان بود.»[1]

پی‌نوشت:

[1]. زینی دحلان شافعی، الدرر السنیه فی الرد علی الوهابیه، بیروت لبنان، ص28.