پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی مدعی هستند که کورش هخامنشی (و جانشینان او) اهل تساهل و تسامح دینی بود. یعنی به مردم آزادی‌های دینی می‌دادند! و این را افتخاری برای کورش می‌دانند. پس در پاسخ به این سخنان باید عرض برسانیم:
این افتخار نیست. چون رفتاری از سر حیله‌گری بود. کورش می‌کوشید مردم را در جهل و خرافات نگه دارد تا بتواند بر آنان حکومت کند. به مردم این آزادی را می‌داد که گوساله‌پرست باشند. حتی خودش نیز بت مردوک (که در لغت به معنی گوساله است) را به عنوان خدای آسمان‌ها و زمین ستایش می‌کرد. چرا؟ چون دوست می‌داشت در نادانی بمانند. اما در جایی که قضیه فرق می‌کرد، به کسی آزادی دینی نمی‌داد. مثلاً در کتاب «روزگار باستانی یهود» با عنوان "The Antiquities of the Jews" اثر «یوسف فلاوی» یا همان فلاویوس ژوزفوس (که یهودی بود) آمده است کورش هخامنشی طی بیانیه‌ای به کاهنان یهود، فرمان داد تا همه ایشان باید برای حفظ شاه (کورش) و خانواده‌اش به سوی خدا دعا کنند تا شاهنشاهی پارس ادامه داشته باشد! و کسانی که از این حکم نافرمانی کنند بایستی به صلیب کشیده شوند و اموالشان به سود خزانه سلطنتی مصادره شود.[1] می‌بینیم که وقتی پای حکومت به وسط می‌آید، کورش هیچ اهل آزادی‌های دینی نیست! بلکه هر گونه مخالفت را با حکم صلیب و مصادره اموال پاسخ می‌دهد... این هم نمونه‌ای از حقوق بشر آن هم از جنس کورش!

پی‌نوشت:

[1]. بنگرید به: ژوزفوس فلاویوس، روزگار باستانی یهود، کتاب 11، فصل 1، بخش 3.
 THE ANTIQUITIES OF THE JEWS, By Flavius Josephus, Translated by William Whiston, BOOK XI, CHAPTER 1 : 3.

اسکن از متن کتاب: