پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– برخی از پیروان آیین یارسان معتقد هستند که "دو نادون" یا "گردش روح در هزار و یک بدن" با "تناسخ" فرق دارد، زیرا در اعتقاد به "دونادون" برای روح ابتدا و انتها مشخص کرده است که هزار و یک بدن است درحالی‌که در اعتقاد به تناسخ ابتدا و انتهائی برای روح تعریف‌نشده است. بنا بر باور اهل حق ابتدا وانتهای گردش روح در هزار و یک بدن پنجاه هزار سال طول می‌کشد. این سرسپردگان به مسلک اهل حق بر این باور هستند که آیه شریفه: «"تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسینَ أَلْفَ سَنَة [معارج/4] فرشتگان و روح [فرشته مقرّب خداوند] به‌سوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است.» بر این اعتقاد ایشان دلالت دارد. [جزوه پرسش و پاسخ هایی پیرامون یاری، 25] اما باید به اهل حق گفت: اولاً‍ً ماهیت "تناسخ" و "دونادون" یکی است زیرا هر دو سخن از خروج روح و ورود آن در بدن دیگر است. ثانیاً در این آیه شریفه: منظور از روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است، به‌طوری‌که از سیاق آیات بعدی برمی‌آید، روز قیامت است و مراد از پنجاه هزار سال، این است که اگر آن روز با روزهای دنیا و زمان جاری در آن تطبیق شود، معادل پنجاه هزار سال دنیا می‌شود. [ترجمه تفسیر المیزان، ج 20، ص 8] بنابراین هیچ فرقی بین تناسخ که با ادله عقلی و نقلی باطل است و دونادون وجود ندارد و استدلال این گروه از اهل حق به آیه مذکور، سخن باطلی است.

پی‌نوشت:  
می‌ره بیگی، سید طهمورث، جزوه پرسش و پاسخ هایی پیرامون یاری، بی‌جا، 1395، ص 25 
موسوی همدانی، محمدباقر، ترجمه تفسیر المیزان، ج 20، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1386، ص 8