پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ درباره اقطاب صوفیه همچون، شاه نعمت‌الله ولی آمده است: «زمانی مردم کرمان از جناب سید شاه نعمت‌الله ولی استدعا نمودند که خانه‌های حشم و خدم شما بسیار است، اجازه دهید آن‌ها را به دختران و پسران خود بسپاریم.» (زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی، ص37) اما شاه نعمت الله ولی از این کار سر باز زد. چنانچه همواره روسای فرقه‌های صوفیه ازجمله فرقه سلطان علیشاهی از خود خساست به خرج داده‌اند و دست رد به سینه مریدان محتاج و نیازمند خود زده‌اند. کما اینکه ملاسلطان در جواب درخواست کمک فقرای گنابادی کاشان می‌نویسد: «ندارید نان بخورید، من که شما را به نان خوردن دلالت نکردم، من به ذکر قلبی دلالت کرده‌ام.» (رازگشا، ص 164) در حالی برخی از مریدان به خاطر فقر و فلاکت حتی دست به خودکشی می‌زدند که اقطاب صوفیه از ثروت هنگفتی که از مراسمات و هدایا و فطریه و عشریه به آن‌ها می‌رسید برخوردار بودند. چنانچه کیوان قزوینی به این مطلب اشاره می‌کند که بعد از مرگ ملا سلطان وقتی ورثه‌اش املاک او را تقسیم کردند مشخص شد اموال و املاک ملاسلطان پنجاه هزار تومان بوده است [رازگشا، ص 243 - 244] که این مبلغ در زمان ملاسلطان، مبلغی نجومی به شمار می‌آمده است.

پی‌نوشت:
نوربخش ، جواد، زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی، انتشارات خانقاه نعمت اللهی، تهران، 1382
کیوان قزوینی، عباسعلی، رازگشا، به اهتمام محمود عباسی، نشر راه نیکان، تهران، 1386، ص 164
همان، صص 243-244