تقی الدین ابوبکر بن محمد حصنی از عالمان شافعی دمشق که 24 سال پس از مرگ ابن تیمیه به‌دنیا آمده است؛ او در رد عقاید ابن تیمیه کتاب‌های «دفع الشبه عن الرسول و الرساله» و «دفع الشبه مَن شبّه و تمرد» را نگاشته و ابن تیمیه را زندیق و کافر دانسته است.
او تنقیص خداوند، جسارت به ساحت پیامبر اکرم و شیخین و تکفیر بعضی از صحابه و مسلمین را جزء عقاید ابن تیمیه دانسته و می‌گوید: این سخنان ابن تیمیه بدن انسان را می‌لرزاند، سخنانی که قبل از زندیق حران در هیچ زمان و مکانی از کسی شنیده نشده بود. این سخنان او کفرش را ثابت می‌کند.[1]
او می‌گوید: «ابن تيميه، کسی‌که بعضی او را به‌عنوان دريای علم توصيف می‌‌کردند، غريب به‌نظر نمی‌‌رسد، آن‌چه که برخی از امامان او را ‌زنديق مطلق ناميده‌اند؛ سبب اين گفتار درباره ابن تيميه اين است که در کلامش تحقیق شده و به اين نتيجه رسيده‌اند که او کسی است که در مواضع بسياری فرقه‌ای را تکفير کرده و نسبت گمراهی به آنان داده است، در حالی‌که در جايی ديگر همان عقايد آنان را پذيرفته، کتاب‌های او پر از اعتقاد به تشبيه و تجسيم و اهانت و تنقيص به پيامبر (صلّی‌الله‌عليه‌وآله) و ابوبکر و عمر و تکفير عبدالله بن عباس است، او عبدالله بن عمر را از مجرمان و گمراهان بدعت‌گذار معرفی کرده؛ ... من در کلامش مواضعی یافتم که در آن ائمه اربعه را تکفیر کرده است.»[2]
هم‌چنین نقل می‌کند که شنیدم سه روز پس از مرگ ابن تیمیه، شخصی گفت در مورد ابن تیمیه نظرات مختلفی وجود دارد، من  می‌بینم خدا با او چگونه رفتار کرده است و قبر ابن تیمیه را شکافت و مار بزرگی را روی سینه او یافت؛ سپس مردم را از اعتقاد ابن تیمیه برحذر می‌داشت و مردم را به آن‌چه دیده بود آگاه می‌کرد.[3]
بنابراین این عالم شافعی با نظر به تناقضات ابن تیمیه، اعتقاد او در مورد خداوند و توحید، پیامبر اکرم و صحابه صالح اشتباه و در حد کفر می‌داند و شنیده است که پس از مرگ عذاب او آغاز شده است.

پی‌نوشت:

[1]. «منتقدان ابن تیمیه از بزرگان اهل سنت»
[2]. «انّ ابن تيمية الذي کان يوصف بانّه بحر من العلم، لايستغرب فيه ما قاله بعض الأئمة عنه من انّه زنديق مطلق. و سبب قوله ذلک انّه تتبع کلامه فلم يقف له علي اعتقاد حتي انّه في مواضع عديدة يکفر فرقة و يضلّلها، و في آخر يعتقد ما قالته او بعضه، مع انّ کتبه مشحونة بالتشبيه والتجسيم، و الاشارة إلي الازدراء بالنبي (صلّي الله عليه وسلّم) و الشيخين وتکفير عبدالله بن عباس و انّه من الملحدين،وجعل عبدالله بن عمر من المجرمين و انّه ضالّ مبتدع .ذكر ذلك في كتاب له سماه الصراط المستقيم والرد على أهل الجحيم وقد وقفت في كلامه على المواضع الذي كفر فيها الأئمة الأربعة.» دفع الشبه من شبه وتمرد، حصنی شافعی، ص385.
[3]. «قلت: وبلغنی انه لما دفن ابن تیمیه قال شخص بعد ثلاثة ایام: قد اضطرب القول فی هذا الرجل والله لانظرن ما صنع الله تعالی به، قال: فحفر قبره فوجده علی صدره ثعبان عظیم هاله منظره. فکان الرجل یحذر الناس من اعتقاده و یعلمهم بما رای والله اعلم.» دفع الشبه من شبه وتمرد، حصنی شافعی، ص441.