حجت الاسلام آقای فلاح زاده در خاطره‌ای از سفر خود می‌گوید : سال 67 در سفری تبلیغی به کشور«مالی» در غرب آفریقا در شهر «موبتی» از ایالات های شمالی آن کشور که منطقه‌ای بیابانی است با یکی از عالمان مالکی مذهب اهل سنت آنجا دیداری داشتیم. وقتی به منزل ایشان رفتیم کناردستش کتاب کهنه‌ای دیدم که خیال کردم مال صدسال پیش است.

یک نگاهی کردم دیدم کتاب «الوهابیت فی المیزان» مرجع عالی قدر حضرت آیت الله العظمی سبحانی است. از ایشان پرسیدم: چرا این کتاب به این وضعبت در آمده است؟ گفت این کتاب دست خیلی‌ها بوده از بس که این کتاب را خوانده‌اند این شکلی شده. من اتفاقا باخودم تعدادی کتاب از جمله چاپ جدید کتاب «الوهابیت فی المیزان» را برده بودم. یک نسخه از این کتاب را به ایشان دادم. وقتی کتاب را گرفت خیلی خوشحال شد و این تعبیر را به کار برد که « انشاءالله سیدور فی البلد» یعنی این کتاب هم دست به دست خواهد شد. اهالی آفریقا می گویند این کتاب مایه نجات ما شد  ما کوچکترین اطلاعی از این گروه ویرانگر نداشتیم اگر این کتاب نبود بسیاری از ماه گمراه شده بودیم.[1]

پی‌نوشت:
[1]. نماد توفیق«ویژه نامه نکوداشت خدمات قرآنی حضرت آیت الله سبحانی» زمستان 91وبهار92،ص54