پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- از عقاید صوفیه صلح کل است. چون صوفی در دار تحقق، بیش از یک حقیقت و موجود قائل نیست و همه متفرقات و کثرات ذهنی و خارج از ذهن را مظهر آن حقیقت یکتا می‌داند، و مدعی محبت مفرط و عشق به همان حقیقت واحد است، پس به مقتضای این مشرب، مرام او صلح کل است. به عقیده این دسته، «نزاع انبیاء با کفار و بت‌پرستان بر سر آن بوده که انبیاء می‌خواستند کفار را از تقید و حصر معبود در شیء خاص، به اطلاق هدایت نمایند.»[عارف و صوفی چه می‌گویند؟، ص 102]

بنا بر این گفتار غلط صوفیه، پیامبران مبعوث شده‌اند تا مردم را از یک‌خدایی رهایی بخشیده و بت‌پرست و ... را به همه خدایی سوق دهند. در صورتی که این تفکر با صریح آیات مختلف قرآن مخالفت دارد. در سوره توحید -که از کوچک تا بزرگ امت اسلامی با آن آشنا هستند- به یگانگی خداوند تصریح شده است. «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[توحید/1] بگو اوست‏ خداى يگانه.» با مروری مختصر به آیات مختلف قرآن، نادرستی این سخن روشن خواهد شد.

پی‌نوشت:
 تهرانی میرزا جوادآقا، عارف و صوفی چه می‌گویند؟، آفاق، تهران، 1395، ص 102