پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در تصوف به کمتر مسئله‌ای می‌توان برخورد که از آن کرامتی نساخته باشند. آن‌هم کراماتی که با عقل انسان در تضاد است چه رسد به شریعت اسلامی. چنانچه در کتاب نفحات‌الانس نقل‌شده است که: «ابوالعباس نهاوندی گربه‌ای داشت، که آن گربه با تعداد بانگ خود خادم خانقاه را از تعداد میهمانانی که قصد آمدن به خانقاه داشتند را باخبر می‌کرد تا به تعداد آن‌ها غذا پخته شود. اما روزی تعداد مهمانان از تعداد بانگ گربه بیشتر شد. ولی گربه به میان آن‌ها آمد و همه را بویید و بر یکی از مهمانان بول کرد. وقتی از آن مرد تحقیق کردند فهمیدند که آن شخص غیرصوفی است و مسلمان نیست.» [نفحات الانس، ص 148] اما آیا صاحبان کرامت تراشی به این مطلب دقت نکرده‌اند که چطور گربه از تعداد مهمانان مطلع بوده ولی صوفیان خود بی‌خبر بوده‌اند. این نشان از برتری مقام گربه از صوفیان دارد. در حقیقت این‌چنین دروغ‌هایی سبب سست شدن ایمان انسان و عدم پذیرش کرامات واقعی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) می‌گردد.

پی‌نوشت:
جامی، نورالدین عبدالرحمان، نفحات الانس، مصحح محمود عابدی، ناشر اطلاعات، تهران، ۱۳۷۰، ص 148