از جمله عقاید تشیع، عزاداری برای اهل بیت عصمت و طهارت، خصوصاً برای سالار شهیدان اباعبدالله الحسین است. عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) باعث تقویت دین‌داری مردم می‌شود، از همین‌رو معمولاً با شروع ماه محرم، دشمنان با هجمه به عزاداری، می‌خواهند جوانان و مردم را نسبت به این مسئله دچار تردید کنند.
دشمنان مکتب تشیع این شبهه را مطرح می‌کنند که در زمان پیامبر و اهل بیت، فرهنگی به نام عزاداری برای اباعبدالله الحسین مطرح نبوده است و این شیعیان هستند که عزاداری را مرسوم کرده‌اند.
در پاسخ از این گروه نادان و مغرض باید گفت، فرهنگ عزاداری در بین اهل بیت چنان‌چه در روایات و کتاب‌های حدیثی شیعه نقل شده، به قدری است که به جرأت می‌توان، ادعای تواتر کرد. حتی روایاتی وجود دارد، که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) قبل از شهادت امام حسین (علیه السلام) عزاداری کرده است.
در روایتی آمده است که رسول خدا بر عزای امام حسین گریست، تا این‌که اشک‌هایش بر سینه‌اش روان شد. سپس فرمود به خدا شکایت می‌برم از آن‌چه خاندانم پس از من با آن مواجه می‌شوند.[الامالی، ج1، ص191]

پی‌نوشت:

صدوق، الامالی، چاپ اول، ناشر:  تحقيق قسم الدراسات الاسلامية، مؤسسة البعثة، قم، 1417ق، ج1،ص191. «... ثم بكى رسول الله حتى جرت دموعه على صدره، ثم قال: إلى الله أشكو ما تلقى عترتي من بعدی.»