پایکاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال‌های وابسته به تشکیلات بهائیت مدعی شدند، نخست‌وزیر سنگاپور با ارسال پیامی به جامعه‌ی بهائی، ضمن تبریک سالگرد تولد حسینعلی نوری اظهار داشت: «تعالیم بهاءالله در مورد صلح و وحدت، ارزش‌های دوست داشتنی جامعه‌ی چند مذهبی و چند نژادی ما است».
اما بر فرض صحت چنین خبری باید در نظر داشت، تلاش مبلّغان بهائی در وارونه جلوه دادن حقایق و شخصیت حسینعلی‌بهاء و بهائیت، در نوع خود ستودنی است! آری؛ چگونه می‌توان حسینعلی بهاء را نماد صلح و وحدت به جامعه معرفی کرد در حالی که آثار وی، سرشار از کینه‌توزی و توهین به اقوام و مذاهب مختلف و تلاش برای چندپارگی جوامع بوده است؟! در ادامه به چند مورد از اظهارات پیشوایان بهائی در این خصوص اشاره خواهیم نمود.
1. پیامبرخوانده‌ی بهائیان، با وحشی خواندن جمعیت چندین میلیونی ترک‌زبانان، فرمان به دوری از آنان می‌دهد.[ر.ک: اسرالآثار، ج 2، ص 154]
2. پیامبرخوانده‌ی بهائیان، مردم سوریه را نحس و به دور از رحمت الهی می‌خواند: [ر.ک: اسرار الآثار، جلد 5، صفحه 200]
3. جناب عبدالبهاء، مردم اروپا را به «گاو» تشبیه [ر.ک: بدایع الآثار، ج 2، ص 24]، شهروندان پاریس را به «کرم‌های لاشه‌خوار» [همان، ج 2، ص 149] و سیاه‌پوستان آفریقا را «گاو» معرفی می‌کند.[ر.ک: خطابات، ج 3، ص 48]
4. پیشوایان بهائی، ضمن توهین به مسیحیت [ر.ک: گوهریکتا، صص 332-332] و شیعیان [ر.ک: مائده آسمانی، ج 4، ص 151]؛ اساساً تمامی مخالفین خود را کافر و گمراه می‌خوانند.[ر.ک: مائده آسمانی، ج 8، ص 280]

پی‌نوشت:
«اُترُکُوا التُرُوک و لَو کانَ اَبُوک...؛ از تُرک زبان‌ها دوری کن و فاصله بگیر، اگرچه پدرت باشد. چرا که اگر دوستت بدارد، خواهَدَت خورد و اگر دشمن بدارد خواهَدَت کشت»: اسدالله فاضل مازندرانی، اسرالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 2، ص 154.
«...ای نبیل بارها امر نمودیم و باز هم می گوئیم در بریّه شام ذکر مالک انام جائز نبوده و نیست چه که اهل آن به غایت از شاطی قرب بعیدند و از رحیق عنایت محروم. اَرض آن به غایت مبروک است و خلق آن به غایت منحوس»: اسدالله فاضل مازندرانی، اسرار الآثار خصوصی، جلد 5، صفحه 200؛ به نقل از شبکه‌های مجازی بهائیت.
محمود زرقانی (دستیار و سفرنامه‌نویس عباس افندی در سفر اروپا و آمریکا)، بدایع الآثار، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 2، ص 24.
عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 48.
روحیه ماکسول، گوهریکتا، ترجمه ابوالقاسم فیضی، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 332-332.
عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 151.
 اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 8، مطلب 53، ص 280.