پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صوفیه درباره معروف کرخی داستان سرایی‌هایی کرده‌اند. عطار نیشابوری درباره او می‌نویسد: «معروف ترسایی بود که به دست علی بن موسی الرضا (علیه السلام) مسلمان شده و آنگاه نزد داوود طائی رفته و ریاضت بسیار کشیده و داوود از تلامذه ابوحنیفه بود.» [تذکره الاولیاء، ص 246] و نیز درباره معروف کرخی نقل کرده‌اند: «چون وفات کرد از غایت خلق و تواضع او بود که همه ادیان در وی دعوی کردند. جهودان و ترسایان و مومنان هر یک گروه گفتند که او از ماست.»[همان] صوفیه داستان دعوای ادیان مختلف را درباره معروف را به منظور بزرگداشت او نقل می‌کنند ولی نمی دانند که اگر همه ادیان مختلف درباره کسی ادعا داشته باشد، نشانه بزرگی او نیست، بلکه نشانه زندگی منافق‌گونه آن شخص است که در طول زندگی طوری زندگی کرده است که دین خود را آشکار نکرده است، بنابراین همه ادیان او را از خود می‌پندارند. اگر این کار درست بود، باید این اتفاق درباره پیشوایان دینی اتفاق می‌افتاد، نه معروف کرخی.

پی‌نوشت:
عطار نیشابوری فریدالدین، تذکره الاولیاء، اساطیر، تهران، 1394، ص 246