هر ساله به عید قربان که نزدیک می‌شویم، برخی روشنفکر‌نمایان، ژست دفاع از حقوق حیوانات برمی‌دارند و ذبح گوسفند و تقسیم گوشت آن بین فقرا و نیازمندان را رفتاری وحشیانه و غیرانسانی می‌نامند! متأسفانه برخی از موبدان زرتشتی نیز در این میان با معاندین همراه می‌شوند! اما باید دانست که قربانی کردنِ حیوانات (به ویژه گوسفند) در فرهنگ زرتشتی کاملاً مرسوم بوده و هست. (اسناد را بنگرید)
گذشته از این، نکته‌ای قابل توجه است و آن اینکه در شریعت زرتشتی، آزار رساندن به بسیاری از جانداران و کشتنِ آنان کردار نیک محسوب می‌شود! برای نمونه در باور زرتشتی، در کالبد سگ آبی، روح مقدسی وجود دارد و بنا بر اوستا، وندیداد، فرگرد 14، بند 5-6، اگر کسی یک سگ آبی را بکشد، باید دَه‌ هزار مورچه، ده هزار لاک‌پشت، ده هزار مار، ده هزار قورباغه، ده هزار کرم خاکی، ده هزار مگس و ... را بکُشد تا گناهش آمرزیده شود! (اوستا، گزارش جلیل دوستخواه، ج 2، ص 818-819؛ ژام دارمستتر، وندیداد، ص 224)
حال خود قضاوت کنید که اگر دین زرتشتی همچنان در ایران قدرت می‌داشت، آیا اثری از طبیعت و اکوسیستم باقی می‌ماند؟! اما واقعاً چرا موبدان زرتشتی، این قدر راحت دروغ می‌گویند و حقایق تاریخی را مخفی می‌کنند؟

پی‌نوشت:
اوستا، گزارش جلیل دوستخواه، تهران: انتشارات مروارید، 1391.
ژام دارمستتر، وندیداد، ترجمه موسی جوان، تهران: انتشارات دنیای کتاب، 1384.