پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بهائیت با سنگین‌ترین بحران حیات خود در ایران روبه‌رو شد. به دنباله‌ی این انقلاب، بهائیت که به واسطه‌ی خیانت‌های ریز و دُرشتش به ملّت و حمایت صهیونیست‌ها از آن، خود را مورد نفرت مردم می‌دید؛ به امید تسلّط دوباره‌ی غرب بر ایران، به سایه خزید.
از این‌رو نماینده‌ی محفل بهائیان ایران در دیدار مستمر خود با مسئولان سفارت آمریکا در ایران، عاجزانه می‌خواست تا اربابان، در قالب یک کشور بی‌طرف برای حمایت از این تشکیلات، اقدام کنند.(ماهنامه‌ی زمانه، ص 15) امام خمینی (ره) نیز بلافاصله پس از پیروزی انقلاب، به سراغ رهبر مافیای بهائیت در ایران رفت و در دستوری به آقای طرخانی، مأموریت توقیف اموال هژبر یزدانی را صادر کرد.(صحیفه‌ی امام، ج 6، ص 222)
بدین ترتیب امام (ره) نشان داد که در برخورد با رفتار خائنانه‌ی بهائیت جدی، اما در عین حال مخالف تعرض به سایر بهائیان است.
پی‌نوشت:
روزشمار جریان بابیت و بهائیت، ماهنامه‌ی زمانه، شماره‌ی 61، مهر 1386.
امام خمینی، صحیفه‌ی امام، تهران، مؤسسه‌ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی، بی‌تا، ج 6.