شیخ سلیم البشری، رئیس دانشگاه الازهر مصر در سال 1330 هجری، طی نامه‌نگاری با عالم بزرگ شیعه، علامه سید شرف الدین، دیدگاه خود را درباره‌ی مذهب تشیع این چنین بیان می‌دارد و می‎گوید: «به نام خداوندی که رحمت عامه و خاصه از آن اوست، گواهی می‌دهم که شما در اصول و فروع دین بر همان راهی هستید که امامان آل پیامبر بودند. به درستی‌که این امر - تشیع، ولایت علی و امامان معصوم - را به‌خوبی آشکارکردی و آن‌چه مخفی بود را ظاهر کردی، لذا شک و تردید در آن هلاکت و ایجاد شبهه در آن گمراهی محض است. من این نامه را با دقت بررسی کردم و تلاش کردم تا ایرادی بر آن وارد کنم، ولی سراسر آن مرا در اعجاب و شگفتی قرار داد؛ ... من پیش از این ارتباط با شما، درباره‌ی مذهب تشیع سخت در اشتباه بودم و این اشتباه هم به‌خاطر اخبار نادرستی بود که از اراجیف‌گویان شنیده بودم. اما خداوند توفیقم داد و ملاقات با شما باعث گردید که به پرچم هدایت دست یابم و بر هوای نفسانی خود پیروز شوم...(المراجعات، مراجعه111)

پی‌نوشت:

«بسم الله الرحمن الرحیم، أشهد أنكم في الفروع والاصول، على ما كان عليه الائمة من آل الرسول، وقد أوضحت هذا الامر فجعلته جليا، وأظهرت من مكنونه ما كان خافياً، فالشك فيه خبال، والتشكيك تضليل، وقد استشففته فراقني إلى الغاية، وتمخرت ريحه الطيبة فأنعشني قدسي مهبها بشذاه الفياح، وكنت ـ قبل أن أتصل بسببك ـ على لبس فيكم لما كنت أسمعه من إرجاف المرجفين، وإجحاف المجحفين، فلما يسر الله اجتماعنا أويت منك إلى علم هدى، ومصباح دجى، وانصرفت عنك مفلحا منجحا، فما أعظم نعمة الله بك علي، وما أحسن عائدتك لدي.» المراجعات، علامه سید شرف الدین، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، لبنان،(1330ه)، مراجعه 111.