پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امام صادق (علیه السلام) ششمین امام از ائمه دوازده‌گانه شیعه است. امام صادق (علیه السلام) در دورانی به‌سر می‌برد که فضای تبلیغ، تدریس و علم رونق بیشتری داشت، لذا حضرت صادق (علیه السلام) از این فرصت استفاده کرد و شاگردان زیادی تربیت کرد. گروهی از پیشوایان سرشناس امت هم‌چون یحیی بن سعید، ابن جریح، مالک بن انس، ثوری، ابن عیینه، ابوحنیفه، شعبه، ابوایوب سجستانی و ... از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده‌اند.[1]
اهل سنت نیز مانند شیعیان به مقام و جایگاه علمی و اخلاقی حضرت اشاره کرده و ایشان را ستایش کرده‌اند. ابن روزبهان در توصیف امام صادق (علیه السلام) می‌نویسد: «پروردگارا! درود فرست بر امام ششم. او که به خدا تقرب یافته بود، در اعمال خیر سبقت گرفته بود، ادب یافته و موافق با پیامبر بود. فریادرس ضعیفان هنگام حوادث و بلیات بود. حجت خداوند نزد هر زندیق و منافق، آگاه بر رازهای غیب با تعلیم خدای خالق.»[2]
ابوحنیفه، پیشوای فرقه‌ی حنفی، درباره عظمت امام صادق (علیه السلام) می‌گوید: «ما رایت افقه من جعفر بن محمد و انه اعلم الامه.[3] من فقیه‌تر و داناتر از جعفر بن محمد ندیده‌ام، او داناترین فرد این امت است.»
مالک بن انس نیز می‌گوید: جعفر بن محمد را ندیدیم، مگر بر یکی از این سه خصلت، یا نماز می‌خواند، یا روزه‌دار بود، و یا قرآن می‌خواند و من کسی را افضل از جعفر بن محمد از نظر علم، عبادت و تقوی ندیده‌ام.[4]

پی‌نوشت:

[1]. تاریخ الاسلام، ذهبی، ج9، ص88. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
ابن صباغ المالکی، الفصول المهمه فی معرفه الائمه، تحقیق: سامی العزیزی، دارالحدیث، قم، 1379، ج2، ص908.
[2]. ابن روزبهان وسیله الخادم الی المخدوم در شرح صلوات چهارده معصوم، به کوشش رسول جعفریان، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، 1372، ص183-189
[3]. جامع مسانيد أبي حنيفة، ج1، ص252. به نقل از  سبحانی جعفر، بحوث فی الملل و النحل، موسسه امام صادق، بی تا، بی جا،  ج6، ص571.
[4]. الإمام الصادق و المذاهب الأربعة، ج1، ص53. به نقل از  سبحانی جعفر، بحوث فی الملل و النحل، موسسه امام صادق، بی تا، بی جا،  ج6، ص572.

نویسنده: مسافر786