پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در تربیت و سازندگی انسان، وجود شاهدان و گواهان اعمال نقش مؤثری دارد. شاهد، نخست عمل را می‌بیند و به آن علم می‌یابد و آنگاه بر اساس دیده‌ها گواهی می‌دهد. این نشان می‌دهد که شاهدان قیامت، در دنیا ناظر اعمال بندگان‌اند، وگرنه شهادت آن‌ها وجهی ندارد. بنا بر آیات و روایات، گواهان متعدّدند (خداوند، پیامبران، امامان معصوم، فرشتگان، زمین، زمان، اعضای بدن انسان و...) که طاهری با شیطانی خواندن و رد وجود شاهدان اعمال، در راستای شریعت‏‌گریزی و شیطان‌گرایی قدم بر‌داشته است.
وی در اصل ۳۱ کتاب عرفان کیهانی، گواهان و شاهدان اعمال را جزء شبکه‌ی منفی دانسته است و می‌نویسد: «اسرار حق، اطلاعات محرمانه‌ای است که افشای آن‌ها نقض‌کننده عدالت و ستّارالعیوب بودن او است که افراد اجازه وارد شدن به حریم آن را ندارند و ورود به آن، فقط با کمک شبکه‌ی منفی امکان‌پذیر است. شبکه‌‌ی مثبت این اطلاعات را در اختیار کسی قرار نمی‌دهد ... شبکه‌ی مثبت، خود، ستارالعيوب بوده و عيب همگان را می‌پوشاند.»[1]
بنابراین، شبکه‌ی مثبت غیرممکن است كه اطلاعات مربوط به شخصيت و معايب افراد را در اختيار كسی قرار دهد. پس اگر فردی چنين آگاهی‌هایی دريافت می‌کند كه مربوط به شخصيت ديگران است و می‌تواند با اين اطلاعات عيب كسی را آشكار كرده و يا درون كسی را ببيند، به‌طور قطع و يقين، اين آگاهی از شبکه‌ی منفی است.

این اصل نیز دارای اشکالات زیر است:
1. تناقض با قرآن:
این اصل با آیه‌ی ۱۰۵ سوره توبه در تناقض است که می‌فرماید: «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ المُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُون [توبه/۱۰۵] بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان اعمال شما را می‌بینند و به‌زودی به‌سوی دانای نهان و آشکار بازگردانده می‌شوید و (او) شما را به آنچه عمل می‌کردید، خبر می‌دهد.»
گاهی خداوند اسرار منافقان را پخش می‏‌کند و می‌فرماید: «یَعْتَذِرُونَ إِلَیْکُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُل لا تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکُمْ قَدْ نَبّأنَا اللهُ مِنْ أخْبَارِکُمْ وَ سَیَرَى اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ [توبه/94] هنگامی که به‌سوی آن‌ها (که از جهاد تخلّف کردند) بازگردید، از شما عذرخواهی می‌کنند، بگو: عذرخواهی نکنید، ما هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد؛ چراکه خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته و خدا و رسولش، اعمال شما را می‌بینند، سپس به‌سوی کسی که دانای پنهان و آشکار است، بازگشت داده می‌شوید و او شما را به آنچه انجام می‌دادید، آگاه می‌کند.»

2. تناقض با روایات:
روایاتى که دالّ بر عرضه اعمال ما بر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و امامان معصوم(علیهم‌السلام) می‌شود، در حد تواتر است،[2] به‌عنوان‌مثال: مرحوم کلینى در «اصول کافى» بابى را تحت عنوان «إنَّ الائمةَ یَعلَمونَ علمَ مَا کَان و ما یَکُون و أنَه لَا یَخفى عَلیهِم شَیءٌ» ارائه نموده است و علامه مجلسى(رحمةالله‌علیه) حدود ۲۲ روایت را در جلد بیست‌وشش «بحارالانوار» نقل کرده است که بر اساس مفاد تمام آن‌ها، امام (علیه‌السلام) نسبت‏ به هر آن‌چه در آسمان و زمین یا بهشت و جهنم تا قیامت واقع مى‌‏شود، عالِم است و چیزى نیست که نسبت ‏به آن علم نداشته باشد.
به‌عنوان نمونه، امام زمان(علیه‌السلام) می‌فرماید: «فانّا نُحيطُ علماً بأبنائكم و لا يعزبُ عنّا شيء من اخباركم؛[3] ما بر اخبار و احوال شما آگاهيم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشيده نمی‌ماند.»[4]

پی‌نوشت:

[1]. محمدعلی طاهری، عرفان کیهانی (حلقه)، نشر اندیشه ماندگار، 1388، ص ۹۷.
[2]. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۸، انتشارات دارالکتب اسلامی، 1380، ص ۱۲۵.
[3]. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ‏۵۳، تهران: نشر مسجد ولی‌عصر، 1363، ص ‏۱۷۵.
[4]. سعید صدری، رهزن عرفان، نشر ذکری، 1395، ص ۱۲0.