پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از انصار احمدالحسن بصری ادعا می‌کنند که ائمه معصومین (علیهم‌السلام) را در رؤیا دیده‌اند که به حقانیت احمدالحسن شهادت داده‌اند و برای اثبات حجیت سخن خود به روایتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) استناد کنند که فرمود: «هرکسی مرا در خواب دید، به درستی که مرا دیده است. زیرا شیاطین به صورت من در خواب و بیداری مجسّم نمی‌شوند. حتی به صورت اوصیای من نیز تا روز قیامت در نمی‌آیند.»[1]

در پاسخ باید گفت:
اولا: حقیقت خواب سازی توسط شیاطین و جن، توسط احمدالحسن نیز تأیید شده است.[2] لذا بعید نیست که ابلیس و نیروهای آن، در خواب افراد تصرف کرده و خود را به عنوان معصوم معرفی کرده و احمد الحسن را تأیید کنند.

ثانیا: مرحوم نراقی (رحمه‌الله‌علیه) در این خصوص می‌فرماید: دیدار معصوم در خواب، فرع آن است که او را در بیداری دیده باشیم وگرنه چگونه می‌توان گفت: آن‌که را در خواب دیده‌ایم همان معصوم است. لذا آن‌چه مسلم است حجّیت کلام معصوم در بیداری و وضع عادی است، نه در خواب و رؤیا.[3]

ثالثا: علامه حلی (رحمه‌الله‌علیه) در جواب پرسش‌گری سید مهنّا که پرسیده بود در صورتی که شخصی در قالب معصوم به رؤیای افراد ظاهر شده و دستورات و القائاتی داشته باشد تکلیف چیست، پاسخ داد: «در این صورت مسأله از دو حالت خارج نیست:
الف) دستوراتی که خلاف ظواهر کتاب و سنت است.
ب) دستوراتی که موافق کتاب و سنت است.
با این وجود، گروه اول مردود بوده و گروه دوم جائزالعمل است نه واجب العمل».[4] بر فرض محال، اگر حقانیت احمدالحسن با کتاب و سنت موافق بود (که نیست)[5] باز هم واجب العمل نبوده و تکلیف ساز نمی‌باشد.[6]

پی‌نوشت:

[1]. بحارالانوار، علامه مجلسی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج 61، ص 235.
[2]. الجواب المنیرعبرالاثیر، احمد بن اسماعیل بصری، اصدارات انصار، ج1_3، ص 321.
[3]. مناهج الاحکام، مرحوم نراقی، مؤلف، قم، پایان بحث خبرواحد، ص 232.
[4]. مصابیح الانوار، سیدعبدالله شبر، نشر دارالحدیث، ج2، ص 14.
[5]. برای اطلاع بیشتر در همین سایت به « رؤیای صادقه یا اضغاث احلام!» مراجعه کنید.
[6]. درسنامه نقد و بررسی احمد بصری، علی محمدی هوشیار، نشر تولی، ص 170.