پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در مبحث فاطمیه به شیعه وارد می‌کنند و با جنجال‌سازی سعی می‌شود موضوع شهادت حضرت زهرا (علیها السّلام) را تحت‌الشعاع قرار دهد این شبهه است که با توجه به اینکه اساسا در فرهنگ عرب، بیش از هر قوم و ملتی نسبت به زن، غیرت نشان داده و بر رعایت حال آنان حساسیت ویژه‌ای از خود نشان می‌دهند، چگونه می‌توان پذیرفت که عمربن خطاب یک زن را، آن هم فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، جگرگوشه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را کتک زده و مردم با غیرت عرب، هیچ‌گونه واکنشی از خود نشان نداده باشند.

در پاسخ می‌گوییم: آنان که غیرت عربی را مانع از وقوع هجوم به خانه وحی می‌دانند بد نیست برای آیاتی از قرآن کریم که در ذیل می‌آید پاسخی قانع کننده فراهم کرده و بگویند غیرت عربی به هنگام زنده به گور کردن دختران عرب کجا رفته بود؟ قرآن کریم از خصلت زشت عرب جاهلی در زنده به گور کردن دختران این چنین یاد می‌کند: «وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَت * بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَت [تکویر/7و8] و درآن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: به کدامین گناه کشته شدند؟!» و یا در برابر این آیات قرآن که خبر از فرهنگ رایج عرب جاهلی می‌دهد، چه می‌گویند: «وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيم * يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُون [نحل/58 و 59] در حالی که هرگاه به یکی از آنها بشارت دهند دختر نصیب نو شده، صورتش سیاه شده و به شدّت خشمگین می‌گردد * به خاطر بشارت بدی که به او داده شده، از قوم و قبیله خود متواری می‌گردد. آیا او را با قبول ننگ نگه دارد، یا در خاک پنهانش کند؟! چه بد حکم می‌کنند!»

همچنین اگر واقعا غیرت عربی مانع از آن است که زنان را کتک بزنند، پس چرا سمیّه، مادر عمار یاسر را نه تنها کتک زدند؛ بلکه آن‌قدر شکنجه دادند که در زیر شکنجه جان سپرد. ابن حجر عسقلانی در الإصابة می‌نویسد: «سمیّه دختر خبّاط.. مادر عمار یاسر هفتمین کسی است که اسلام آورد، ابوجهل او را اذیت می‌کرد و آن‌قدر نیزه بر پایین شکمش زد تا به شهادت رسید. او نخستین زن شهید در اسلام است و چون مسلمان شده بود و دست بردار نبود آل بنی‌مغیره او را آزار و اذیت کردند تا کشته شد.»[1]

از طرفی آنان که از غیرتشان تعریف و تمجید شده و آن را مانع کتک‌زدن دختران و زنان دانسته‌اند، در حادثه خونین کربلا و در قضیه شهادت حضرت سیدالشهدا (علیه السّلام) که دختران رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را با فجیع‌ترین وضع کتک زدند، کجا بودند؟ شیخ صدوق به نقل از فاطمه دختر امام حسین (علیه السّلام) می‌نویسد: «فاطمه دختر امام حسین (علیه السّلام) می‌گوید: غارتگران به خیمه ما هجوم آوردند و من دختر خردسالی بودم و خلخال طلا به پایم بود. مردی آنها را می‌ربود و می‌گریست. گفتم: ای دشمن خدا چرا گریه می‌کنی؟ گفت: چرا گریه نکنم در حالی که دختر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را غارت می‌کنم. گفتم: پس چرا مرا به حال خود وانمی‌گذاری؟ گفت: می‌ترسم طلاهایت را دیگری برباید. فرمود: هر چه در خیمه‌های ما بود غارت کردند تا جایی که حتّی چادر از سر ما برگرفتند.»[2]

پی‌نوشت:

[1]. سمیّة بنت خبّاط... والدة عمّار بن یاسر کانت سابعة سبعة فی الإسلام عذّبها أبو جهل و طعنها فی قبلها فماتت فکانت أوّل شهیدة فی الإسلام... عذّبها آل بنی المغیرة علی الإسلام و هی تأبی غیره حتّی قتلوها. الإصابة فی تمییز الصحابة. ابن حجر عسقلانی، دارالجیل، بیروت، ج 7، ص 712.
[2]. قَالَ دَخَلَتِ الْغَانِمَةُ [الْعَامَّةُ] عَلَینَا الْفُسْطَاطَ وَأَنَا جَارِیةٌ صَغِیرَةٌ وَفِی رِجْلِی خَلْخَالانِ مِنْ ذَهَبٍ فَجَعَلَ رَجُلٌ یفُضُّ الْخَلْخَالَینِ مِنْ رِجْلِی وَهُوَ یبْكِی فَقُلْتُ مَا یبْكِیكَ یا عَدُوَّ اللَّهِ فَقَالَ كَیفَ لا أَبْكِی وَأَنَا أَسْلُبُ ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ فَقُلْتُ لا تَسْلُبْنِی قَالَ أَخَافُ أَنْ یجِی‏ءَ غَیرِی فَیأْخُذَهُ قَالَتْ وَانْتَهَبُوا مَا فِی الْأَبْنِیةِ حَتَّى كَانُوا ینْزِعُونَ الْمَلاحِفَ عَنْ ظُهُورِنَا. الأمالی، شیخ صدوق، مؤسسة البعثة مرکز الطباعة و النشر فی مؤسسة البعثة، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیة، ص 229.