پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ موضوع تکفیر در اندیشه قدمای اهل سنت، مانند ابوحامد غزالی، مورد دقت قرار گرفته است؛ وی به خطر تکفیر مسلمان به‌وسیله مسلمان اشاره می‌کند و می‌گوید: «آن‌چه شایسته است که یک مُحَصل انجام دهد، دوری کردن از تکفیر است. زیرا حلال کردن خون و مال مسلمان، که به سوی قبله نماز می‌خواند، خطاست و خطا کردن در ترک کشتن هزار کافر راحت‌تر است، از ریختن خون یک مسلمان.»[1]
ابن حزم اندلسی که خود گرایشی ظاهرگرایانه دارد و سلفی‌ها او را بسیار قبول دارند، معتقد است حرمت تکفیر از مسائلی است، که تمام علمای اهل سنت بر آن تاکید دارند: «هیچ مسلمانی به سبب مسئله اعتقادی و یا به سبب فتوا، تکفیر و تفسیق نمی‌شود. اگر نظرش و اجتهادش درست بود، دو ثواب و اگر خطا بود، یک ثواب می‌برد. این سخن ابولیلا، ابوحنیفه، شافعی، سفیان ثوری و داود بن علی است. این دیدگاه تمامی صحابه‌ای است که دراین‌باره نظری داده‌اند و هیچ مخالفی نیز نمی‌شناسم.»[2]

پی‌نوشت:

[1]. الاقتصاد فی الاعتقاد، غزالی ابوحامد محمدبن محمد، دارمکتبة الهلال، لبنان 1993م، ج1 ص270
[2]. ابو محمد علی بن احمد بن سعید ، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، مکتبةالخانجی قاهره، بی‌تا، ج3 ص205