پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اگر چه غیر از قرآن مجید، همه‌ی دیگر کتاب‌های آسمانی مورد دستبرد و تحریف قرار گرفته، ولی باز هم مطالبی در آن‌ها یافت می‌شود که از دستبرد تحریف‌گران مصون مانده و در آن‌ها عبارات و جملاتی از آمدن «مصلح جهانی» به چشم می‌خورد که شارحان و کتاب‌شناسان ادیان، این موارد را در جای خود آورده‌اند.
- بشارت منجی در زبور داود؛
در زبور حضرت داود (علیه السّلام) که تحت عنوان «مزامیر» در لابلای کتاب «عهد عتیق» آمده، نویدهایی درباره ظهور حضرت مهدی به بیان‌های گوناگون داده شده و می‌توان گفت: در هر بخشی از «زبور» اشاره‌ای به ظهور مبارک آن حضرت و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران و تشکیل حکومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یک دین محکم و آیین جاوید و مستقیم، موجود است.[1]
- بشارت منجی در آیین یهود؛
انتظار، جوهره‌ی اصلی یهودیت و موجب پویایی انسان در همه زمان‌هاست. یکی از پایه‌های اساسی آیین یهود، ایمان به ظهور ماشیح، «دوره نجات یا گئولا» است. اصل دوازدهم از اصول سیزده‌گانه ایمان یهود نیز که توسط هارامبام (ابن میمون) مطرح شده، مربوط به بحث آرمان‌شهر و مژده تشکیل حکومت آرمانی است که درآن چنین آمده: «من با ایمان کامل، به آمدن ماشیح اعتقاد دارم؛ اگر چه او تأخیر کند، با این حال، هر روز در انتظار او هستم، تا بیاید.»[2]
- بشارت به منجی در آیین مسیحیت؛
در این آیین، بشارت‌های روشن‌تری درباره موعود آخرالزمان رسیده است. یکی از علت‌های آن قرب زمانی است؛ به این معنا که حضرت مسیح (علیه السّلام) از نظر زمانی به امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نزدیک‌تر است و در این خصوص می‌توان به اناجیل، متّی، لوقا، مرقس، برنابا و مکاشفات یوحنّا مراجعه کرد؛ چنان‌که در انجیل متّی فصل 24 می‌خوانیم: «چون که برق از مشرق بیرون می‌آید و تا به مغرب ظاهر می‌گردد، آمدن فرزند انسان نیز چنین خواهد بود...؛ خواهند دید فرزند انسان را بر ابرهای آسمانی می‌آید، با قدرت و جلال عظیم!»[3]

- بشارت منجی در کتاب زکریای نبی؛
در کتاب زکریای نبی که یکی از پیامبران بزرگ بنی‌اسرائیل و از انبیا پیرو تورات است، بشارت ظهور آن یگانه منجی عالم چنین آمده است: «اینک روز خداوند می‌آید و غنیمت تو در میانت تقسیم خواهد شد. جمیع امت‌ها را به ضدّ اورشلیم برای جنگ جمع خواهم کرد و شهر را خواهند گرفت و خانه‌ها را تاراج خواهند نمود. زنان را بی‌عصمت خواهند کرد و نصف اهل شهر به اسیری خواهند رفت. بقیّه‌ی قوم از شهر منقطع خواهند شد و خداوند بیرون آمده با آن قوم‌ها مقاتله خواهند نمود، چنان‌که در روز جنگ مقاتله نمود و در آخر آن روز پاهای او بر کوه زیتون که از طرف مشرق به مقابله اورشلیم است، خواهد ایستاد... و آن، یک روز معروف خداوند خواهد بود... و «یهود» (خدا)، بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود و در آن روزیَهُوِه‌ی واحد خواهد بود و اسم او واحد.»[4] گفتنی است در تورات و انجیل کلمه «خداوند» بیشتر در مورد حضرت عیسی (علیه السّلام) به‌کار می‌رود که در متن بالا نیز چنین شده است.

- بشارت منجی در کتاب دانیال نبی؛
در کتاب دانیال نبی نیز بشارت ظهور منجی مطابق بشار‌ت‌های انبیای گذشته، چنین آمده است: «امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده (قائم) است، خواهد برخاست و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امتی به‌وجود آمده تا امروز نبوده است. در آن زمان هر یک از قوم تو که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد. بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی. حکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد. اما تو ای دانیال! کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر مهر کن. بسیاری به سرعت تردد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید...؛ خوشا به حال آن که انتظار کشد.»[5]
این موارد می‌تواند نوعی تأیید بر نظر مسلمانان بر ظهور منجی باشد، که معتقدند حضرت مهدی (عجل الله فرجه) برای نجات مستضعفین جهان، ظهور خواهد کرد و به همراه ایشان حضرت عیسی مسیح نیز بر زمین فرود آمده و به کمکشان می‌پردازد.

پی‌نوشت:

[1]. کتاب مقدس، عهد عتیق، مزامیر، فصل 37، بندهای 9 تا 38.
[2]. فرهنگ و بینش یهود، چاپ سوم، تهران، سال سوم متوسطه انجمن کلیمیان، 1384 شمسی، ص 45.
[3]. کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل متّی، فصل 24، آیه‌های 27 به بعد.
[4]. کتاب مقدس، عهد عتیق، زکریاء نبی، فصل 14، آیه‌های 1 تا 10.
[5]. کتاب مقدس، دانیال نبی، فصل 12، آیه‌های 1 تا 12.