پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از بزرگان وهابیت ادعا می‌کنند که خلافت یزید بر اساس بیعت شرعی بوده و پدرش معاویه از مردم برای او بیعت گرفته است و بنابراین خلافتش مشروع می‌باشد. لذا امام حسین (علیه السلام) شخصی فتنه‌گر و بیعت‌شکن محسوب می‌شود.

در پاسخ باید بگوییم که: «معیار اهل سنت بر مشروعیت خلافت خلفا، این است که اهل حل و عقد خلافت وی را پذیرفته باشند، ولی می‌بینیم علاوه بر امام حسین (علیه السلام) صحابه دیگری که مورد احترام اهل سنت هستند، (از جمله عبدالرحمن بن ابی بکر، عبدالله بن زبیر، منذربن زبیر، عبدالرحمن بن سعید، عابس بن سعید و عبدالله بن حنظله) از بیعت با یزید سرپیچی می‌کنند و حتی عبدالله بن زبیر، هم‌زمان با یزید اعلام خلافت می‌نماید.[1]
علاوه بر صحابه معروف، مردم ساکن دو شهر مکه و مدینه که ام القرا و پایتخت جهان اسلام محسوب می‌شوند، هم با حکومت یزید مخالفت کردند، که می‌توان به مقابله یزید با آنان استناد کرد. به‌طوری‌که یزید با حمله به این دو شهر، که ساکنانش از صحابه و تابعین بودند، جنایتی بی‌سابقه را رقم زد.[2]
حال این سوال پیش می‌آید که آیا این جمع از صحابه و مردمان دو شهر مهم جهان اسلام، یعنی مکه و مدینه اهل حل و عقد محسوب نمی‌شدند؟

پی‌نوشت:

[1]. اخبارالطوال، الدينوري، ترجمه دكتر محمود مهدوى دامغانى، نشر نی، ص 310
[2]. جنگ یزید با مردم مکه و مدینه